ben olsam kınası olan arkadaşa selam verdikten sonra arkadaş grubunun tepkisini ölçerdim ve hala birşey demiyorlarsa çeker giderdim ve o kişilerle bu olay hakkında özür almadan birdaha doğru düzgün konuşmazdım ama o anda karşılaşına çıkıp dışarıya çağırıp yüzleşmek riskli bi hareket cesaretini taktir ediyorum ama tramvasınla da sen yüzleşeceksin, ben kendimi o tarz durumlara sokmayı segvmiyorum bana yamukyapan arkadaşlarıma sessizce mesafe koyuyor ve düzelip geri dönmelerini özür dilemelerini bekliyorum gelmezse de zaetn konuşuğ yüzleşmeye gerek bırakmayacak bir hareket olduğu için rahat oluyorum,
kısacası haber vermeyip gitmiyoruz diyip bide seni orda görüp pişkin pişkin davranıyorsalar zaten ne söyleyecekleri önemsiz olarak kötü arkadaş olduklarını anlamış olman gerekiyor ve daha fazla hasar almamak adına yoluna devam etmen gerekiyor diye düşünüyorum,
son bir cevap arayıp ne bulmayı umdun bilmiyorum ama kendilerini savunmaya çalışsaydılar hala görüşmeye devam edecekmişsin gibi bir izlenim aldım, bunu kendine birdaha yapma bence.
Arkadaş konusunda her seviyeyi yaşadığım için kendimi bu konuda yetkin görüyorum, arkadaşlığın seviyeleri vardır ve bunu böyle kabul etmek gerekir, fayda için arkadaş olduğunuz birinden dost davranışı bekleyip alamazsanız şaşırmak saçma geliyor bana, üniversitede çok görüyordum insanlar birbiriyle arkadaş oluyor ve çok sıkı dostlar gibi takılıyorlar sosyal çevreye de biz çok sıkı dostuz siz kimsiniz lan imajı veriyorlardı sonraki dönem dağılıyorlar ve birbirlerine yaptıkları ayıpları anlatıyorlardı halbuki üniye yeni gelmişiz karakterimiz zaten tam oturmamış e zaman zaten geçmemiş beraber birşeyler yaşasanız da bir insanı tam olarak tanımak için zaman gerekir, sonra o arkadaştan bir dost davranışı bekleyip alamayınca ayıp etti oluyor, adam tabiki bir kız için seni satacak tabiki kendi hayatı daha önemli, ha bunu üslubunca yaparsınız karşı tarafa ayıp olmaz sadece arkadaşlık seviyeniz belli olur o ayrı,
üniversiteyi 7 sene okudum ve yol boyunca tonla arkadaşım oldu benimle arkadaş olmak isteyen çok sevenler de oldu benim çko ğeşincen koştuklarım da çıkar için birbirimizi kullandıklarımız da , hiçbirini lise ve ortaokuldan kalma yakın arkadaşlarımın dostlarımın önüne koymadım, anın büyüsüne kapılıp 7/24 beraber geziyorum diye yollarımız çok fazla keişisiyor diye okuldaki bir arkadaşımı dost yerine koymadım çünkü hem halihazırda dostlarım vardı ihtiyaç hissetmedim hem de aslında o kadar da yakın olmadığımızı biliyordum, sonuç olarak zaman zaman tripler yedim soğuk davranıldım yanlız bırakıldım ama aradan zaman geçtikçe davranış şeklimi değiştirmeyip arkadaşlık mesafemizi belli ettiğimi fark ettiklerinde birçoğu geri döndü ve üniversite arkadaşı olarak kalmaya devam edip birbirimize öyle davranmaya başladık ve dostluğu zamana bıraktık, aradan 7 sene geçince hala görüştüğüm 5 kişi falan kaldı selamlaşacağım ve sosyal medyada ekli olan ise 25 falan, belki 10 sene sonra bu ilişkiler böyle devam ederse artık tam olarak dost olmuş olacağız, dostluk bence zamana çok fazla dayalı ve aceleye getirmemesi gereken birşey, bazen istisna durumlarda çok hızlı dostumsu arkadaşlıklar edinebiliyoruz minnet ve vefa duygularımız kabarıyor ama o ilişkilerde bile karşıdaki kişiyi tam tanımıyoruz ve yaşadığımız olayın yarattığı bağlayıcılığa güveniyoruz, mesela bir kamp sırasında yardımcı olan komşu ile edilen muhabbet sonrası beraber geçirilen kamp ve kamp sonrası oluşan ömür boyu dostluk hissiyatı.
fayda arkadaşlığını yanlış bulmuyorum mesela hayatta kalmak için zaman zaman gerekli birşey ve sınırını bilerek devam ettirilebilir, dost olmak veya yakın olmak zorunda da değilsiniz sadece birbirinize karşı fayda sağlıyorsunuz ve tecrüelerinizden ötürü de görünmez bir güven anlaşması yapılmış aranızda.
zevk için olan arkadaşlıklarda da bazen dost olduğumuz izlenmine kapılıyoruz ama mekan ve zamana göre bu arkadaşlığın yakınlığı değişebiliyor, mesela muhabbetşnden çok keyif aldığınız bir arkadaşıonız beraber de çok fazla şey yaşadınız ama cenazenize çağırdığınızda sizin için bir işini erteleyip rahatını bozup yol katedip enerji sarf edecek vefaya ve samimiyete sahip olmayabilirsiniz ve bence bu çok normal, aynı şeyi sizden bekleseler yapar mısınız?, belki çok büyük fedakarlıklar yapıp bunu yaparsınız ama karşı tarafın sizden beklediği fedakarlık oranından falza yaparsanız karşılığını alamıyacaksınız, veya karşı taraf sizden böyle bir fedakarlık beeklemediği halde uzaklardan cenazeye geldiniz ve o kişi de bu fedakarlığı farkedip sizle daha yakın olmaya karar verebilir bunu vefa borcu bilebilir ama mecbur değildir bence, yani bu aşamadan sonrası erdem için arkadaşlık oluyor bence ve ileri gitmeyi iki taraf da istemezse gitmiyor maalesef..
erdem için olan arkadaşlık nasıl oluşuyor tam bilmityorum ama çok yakın olduğum dostlarımla yıllar içinde sürekli karşılıklı fedakarlık yaparak vefa borcu oluşturarak bunu başardığımızı düşünüyorum, hepsinin yeri ayrı ve birini diğeriniin önüne koymamaya çalışıyorum onlar da bana öyle davranıyor, hatta bazılarıyla muhabbetimiz bile o kadar iyi değil ama dostuz yani yıllar bunu kanıtladı ( 10-15 yıl arası düzenli görüşme ), bazen de dostumun dostuna güveniyorum ve biraz da beraber birşeyler yaşarsak muhabbet de olursa dostumun dostuna güvendiğini bilerek ben de güveniyorum. mesela eskiden dost olduğum biriyle araya biraz zaman ve olay girince tekrar biraraya geldik ve artık çok fraklı insanlar olduğumuzu anladık, birbirimizden beklentilerimiz farklıydı ve karşılayamayınca ufak tefek sorunlar çıkmaya başladı ve bu noktadan sonra yüzleşip arkadaşlığımız hakkında karar vermek yerine olayı zamana bıraktık ve aradan biraz süre geçince birbirimizi o kadar aramayınca beklentilerimiz de düştü, aramız dostluk görevlerini yerine getiremeyişimizden ötürü bozulmuştu ama ilişkimizin daha alt seviyede olduğuna karar verince beklentiler düşünce arkadaş olarak gayet iyi olduk tekrar sadece çok sıkı fıkı dost değiliz şimdilik ikimizin de hayatında daha tyakın daha öncelikli insanlar var ve onlar oldukça sırada bekleyeceğiz zamanı gelince tekrar dostluk kapısını çalacağız.
kendimi düzgün ifade edememiş olaiblirim veya aklımdakileri, yaşadıklarımı tam olarak aktaramamış olailirim ama düşüncelerimi ifade etmek istedim.