Benim merak ettiğim başka bir şey var. Neden beynimiz ile düşünmekte zorlanıyoruz. Türkiye sınırları içerisinde yer alan insanların neredeyse her birinin genel sorunu bu.
Dışarıda yürürken bile sanki insanlar arasında değil de binlerce orangutan arasında ilerlemeye calışıyor gibi hissediyorum.
Topluma sorun yaratabilecek 50 100 kişinin takıldığı, sesli sohbet ettiği gizli mekanları afişe etmişsiniz, bulmuşsunuz ve gidip kendilerine başka gizli mekanlar bulabilmeleri adına adamların ne tarafa doğru kaçabileceğini dahi düşünmeden, bir daha onları bulup bulamayacağınızı bile garanti etmemişken mekanı kapatıyorsunuz. Ve "ohh be sorunu çözdük" diyorsunuz.
Primat ülkesinde yaşayan orangutanlar buna sevinebiliyor. Çocuklar daha az zarar görecek diyor. Ne zamana kadar? Kapattığınız mekanın içerisindekiler yeni bir toplanma alanı bulana kadar. Ve artık daha dikkatli olacaklar. Bir kere yakalandılar. 2. defa olmaması adına özen gösterecekler. Ve asıl tehlike o zaman gün yüzüne çıkacak.
Multi evrenin tam zıt noktasında IQ bakımından zengin bir insan topluluğunda aynı olay yaşanıyor. Kimse mekanı kapatmıyor. Tam tersi oluşturulan bir ekip mekandakiler kılığında mekana sızmaya başlıyor. Onlarmış gibi taklit yaparak gerekirse yıllar boyunca ses çıkarmadan mekanda kalıyor. İçeridekilerin kimliklerini belirliyor. Ama harekete geçmiyor. Çünkü düşünmek, düşünceniz şeytanca dahi olsa suç değildir. Bir olayı suç olarak değerlendirmek için eyleme geçmesi gerekmektedir. İşte bu evrende çocukları korumak isteyen yetkililer o mekanın içinde suç oluşturabilecek insan kılığına girip onlardanmış gibi gözükerek suç oluşturabilecek kişilerin eyleme geçmesini bekliyor. Bekliyor ki eyleme geçmeye karar verdiklerinde eylemi yapmadan hemen önce müdahale ederek gerçekten çocukları kurtarabilmek için.
İşte bu multi evren insan topluluğu hiç bir zaman haberlerinde korku filmindeki gibi olaylar okumuyor. Uzuvları kesilmiş genç bireylerin cesetleriyle karşılaşmıyor. Discord'u da, tiktok'u da özgürce kullanıyor, yararlı yanlarından faydalanıyor, olumsuz etkileri ona ulaşmadan isimsiz kahramanlar tarafından sonlandırılıyor.
Buradaki halk o isimsiz kahramanların varlığından habersiz. Böyle birileri olduğunu, onu koruduğunu bilmiyor. Gerçek bir "DEVLET" altında yaşamanın faydasından hiç bir zaman farkında olamayacağı şekilde yararlanıyor.
Primat ülkesinde ise...
Anlayana sivrisinek saz, anlamayana davul, zurna az.