İstatistikler
Playlistleri
En çok dinlediği şarkılar
David August - A Golden Rush w/ Nelia Kit
UZI - ARASAN DA
Şehrin Azizleri - Benden Adam Olmaz
Emre Fel - Alem Alem İçinde
Gotye performing Somebody That I Used To Know Live on KCRW
Ax7 Cover, 90BPM, Instrumental, Fender Pro Stratocaster - Jass Bass, Tama SG52KH6C, Line 6 Helix Multi Effects Pedal
Vader - This Means War (A7x Cover)
Motörhead - Fuck Metallica
Metallica - Carol of the Bells
MetallicA Whiplash 1989 Live HD
Eminem - The Real Slim Shady
Son dinlediği şarkılar
Eminem - The Real Slim Shady
MetallicA Whiplash 1989 Live HD
Metallica - Carol of the Bells
Motörhead - Fuck Metallica
Vader - This Means War (A7x Cover)
Ax7 Cover, 90BPM, Instrumental, Fender Pro Stratocaster - Jass Bass, Tama SG52KH6C, Line 6 Helix Multi Effects Pedal
Gotye performing Somebody That I Used To Know Live on KCRW
Emre Fel - Alem Alem İçinde
Şehrin Azizleri - Benden Adam Olmaz
UZI - ARASAN DA
David August - A Golden Rush w/ Nelia Kit
Beğendiği gönderiler
ÇöldekiKutupAyısı Sith Juggernaut » Sosyal » İtiraf
Çocukluğumda hayvan sesleri çıkarır bundan çok keyif alırdım. Ancak özellikle inek sesinde gerçekten çok başarılıydım.
Aradan uzun yıllar geçti ve ben bunu unuttum. Ta ki bir gün tiyatro sahnesinde hocanın tüm öğrencilere “inek sesi çıkarın” demesine kadar. Evet yıllardır hazırlandığım an gelmişti sonunda bu eşsiz yeteneğimi sahnede sergileme fırsatı bulmuştum. Herkes “möööğ müüüğğ” diye bağırırken ben bir anda içimdeki ineği ortaya çıkardım. Çok ciddi bir sessizlik oluştu. Hocanın gözleri açılmıştı “kimden çıktı o ses” dedi ve ben gururla “benden çıktı hocam” dedim. Tekrar yaptım hoca çok beğendi. Tüm sınıf güldü. Oyunda inek rolü yoktu ancak hoca bana 2 farklı rol verdi. İnek sesimle gözüne girmiştim. Sonrasında inek lakabını da taktılar tabi :)
Aradan uzun yıllar geçti ve ben bunu unuttum. Ta ki bir gün tiyatro sahnesinde hocanın tüm öğrencilere “inek sesi çıkarın” demesine kadar. Evet yıllardır hazırlandığım an gelmişti sonunda bu eşsiz yeteneğimi sahnede sergileme fırsatı bulmuştum. Herkes “möööğ müüüğğ” diye bağırırken ben bir anda içimdeki ineği ortaya çıkardım. Çok ciddi bir sessizlik oluştu. Hocanın gözleri açılmıştı “kimden çıktı o ses” dedi ve ben gururla “benden çıktı hocam” dedim. Tekrar yaptım hoca çok beğendi. Tüm sınıf güldü. Oyunda inek rolü yoktu ancak hoca bana 2 farklı rol verdi. İnek sesimle gözüne girmiştim. Sonrasında inek lakabını da taktılar tabi :)
Gizlenen 2 yanıtı da gör! Çatlarsın yoksa...
Bu yazıyı okuyan insanlar ikiye ayrılıyor: İçindeki ineği merak edenler ve yalancılar.
Arya_Stark yıllarca besledim o ineği büyüttüm ve buralara getirdim, bir gün galakside yemlenmeye çıkarsa hepiniz duyarsınız djdjdj
ÇöldekiKutupAyısı Keşke duyabilsek o inek sesini, merak edenler kısmına dahil oldum bile
Harika bir anı kahkaha attım 😀 gerçekten merak ettim o sesi 😀
Duygusal olarak çökmek üzere olduğum ve içimdekileri tüm şeffaflığıyla söyleyebileceğim kimsem olmadığı için buraya biraz o kadar da önemli olmayan bir şeyi zırlayacağım lütfen saçmalığı ve bok gibi bir karakter oluşumu maruz görün.
Yeni insanlarla tanışmaya ihtiyacım olduğu kadar bundan korkuyorum da. Benim aptallığımdan mı yoksa bana denk gelen insanların tutarsız ve belirsiz oluşundan mı bilmiyorum ama hayatıma giren herkesle kısa bir süre sonra iletişimi kesmek zorunda hissediyorum. Genelde aşırı boşluklarında bana denk gelip günün her saatini benimle geçiriyorlar ben de bu duruma alışıyorum haliyle, daha iyi bir uğraş kaynağı ya da daha iyi birini bulunca aniden görmezden geliniyorum ve son kez konuşup durumu değerlendirip hayatlarından çıkıyorum. Bu sene bu durumda o kadar çok kaldım ki artık mental olarak kaldıramıyorum. Kendimden şüphe etmeye ve güzel olan her şeyi sorgulamaya başladım. Güzelce sevilip kendine bir buket çiçek aldırmayı, otogardan otobüs kalkana kadar uğurlanmayı, beceriksizliğine ya da memnuniyetsizliğine rağmen yaptığı işte desteklenmeyi ve motive edilmeyi hak etmek için ne yapıyor bu insanlar? Ne yaparsam yapayım en önemsediğim en yakınımdaki insan bile doğum günümü kuru bir mesajla bile kutlamadı bunca sene -ailem hariç-. Sadık kaldığım insanlar hep daha güzelini görünce ya da onun ağzına kesinlikle edecek birini bulunca çekip gittiler, arkadaşlarıma hata yapan insanı ben silerken arkadaşlarım beni silip ona insana gitti daima.
Birinin sesini kötü duyunca derdini dinlemek istemek, sürekli görüştüğün biriyle tüm gün konuşmadığında akşam sesini duymak istemek ya da neler yaptığını merak etmek, hoşlandığı ya da hoşlanmadığı şeyleri hatırlamak ve bunun da bana yapılmasını istedim hep bundan fazlasını değil ama bu bile insanlara çok gelmişken nasıl yeni insanlarla tanışıp bir şeyler paylaşabilirim artık? Beni ve iletişimimi asla önemsemeyecek insanlar olduğunu düşünüp ben de değer vermeyen, umursamayan birine dönüşmek zorunda hissedeceğim ya da olduğum gibi kalıp elin insanı tarafından değersizleştirileceğim. Arasını bulamıyorum bir türlü. Duygusal açıdan tükenmiş durumdayım, içimdeki anlamlı hisleri öldürmek zorundaymışım gibi hissediyorum, bunu yapmazsam hayatımın sonuna kadar aynı döngüde yaşayacağım sanki, öte yandan da hayatın anlamının anlamlı şeyler yaşamak olduğunu düşünüyorum. Boğuluyorum, kendimden bıktım.
Yeni insanlarla tanışmaya ihtiyacım olduğu kadar bundan korkuyorum da. Benim aptallığımdan mı yoksa bana denk gelen insanların tutarsız ve belirsiz oluşundan mı bilmiyorum ama hayatıma giren herkesle kısa bir süre sonra iletişimi kesmek zorunda hissediyorum. Genelde aşırı boşluklarında bana denk gelip günün her saatini benimle geçiriyorlar ben de bu duruma alışıyorum haliyle, daha iyi bir uğraş kaynağı ya da daha iyi birini bulunca aniden görmezden geliniyorum ve son kez konuşup durumu değerlendirip hayatlarından çıkıyorum. Bu sene bu durumda o kadar çok kaldım ki artık mental olarak kaldıramıyorum. Kendimden şüphe etmeye ve güzel olan her şeyi sorgulamaya başladım. Güzelce sevilip kendine bir buket çiçek aldırmayı, otogardan otobüs kalkana kadar uğurlanmayı, beceriksizliğine ya da memnuniyetsizliğine rağmen yaptığı işte desteklenmeyi ve motive edilmeyi hak etmek için ne yapıyor bu insanlar? Ne yaparsam yapayım en önemsediğim en yakınımdaki insan bile doğum günümü kuru bir mesajla bile kutlamadı bunca sene -ailem hariç-. Sadık kaldığım insanlar hep daha güzelini görünce ya da onun ağzına kesinlikle edecek birini bulunca çekip gittiler, arkadaşlarıma hata yapan insanı ben silerken arkadaşlarım beni silip ona insana gitti daima.
Birinin sesini kötü duyunca derdini dinlemek istemek, sürekli görüştüğün biriyle tüm gün konuşmadığında akşam sesini duymak istemek ya da neler yaptığını merak etmek, hoşlandığı ya da hoşlanmadığı şeyleri hatırlamak ve bunun da bana yapılmasını istedim hep bundan fazlasını değil ama bu bile insanlara çok gelmişken nasıl yeni insanlarla tanışıp bir şeyler paylaşabilirim artık? Beni ve iletişimimi asla önemsemeyecek insanlar olduğunu düşünüp ben de değer vermeyen, umursamayan birine dönüşmek zorunda hissedeceğim ya da olduğum gibi kalıp elin insanı tarafından değersizleştirileceğim. Arasını bulamıyorum bir türlü. Duygusal açıdan tükenmiş durumdayım, içimdeki anlamlı hisleri öldürmek zorundaymışım gibi hissediyorum, bunu yapmazsam hayatımın sonuna kadar aynı döngüde yaşayacağım sanki, öte yandan da hayatın anlamının anlamlı şeyler yaşamak olduğunu düşünüyorum. Boğuluyorum, kendimden bıktım.
Gizlenen 2 yanıtı da gör! Çatlarsın yoksa...
konunun sizinle alakalı olduğunu düşünmüyorum. sizde bir bir problem yok, karşınıza çıkan insanlarda sorun var. Hepsinde mi ? Evet hepsinde sorun var. Bir kuru mesajdan daha fazlasını yapabilecek milyonlarca insan var, sırtınızı yaslayabileceğiniz tonlarca insan var. Ancak şimdilik size denk gelenler çöp. Bu sizi özgüvensiz, insanlara karşı güvensiz bir hale getirmiş olabilir, ancak tekrar söylüyorum bu bir süreç günün birinde gerçek dostlara/arkadaşlara kavuşacaksınız.
bir süre insanlardan uzak durup umursamayan birine dönüşün gitsin . değer konusunda da aşırı önemli bir insan olma potansiyeli taşımıyorsa karşı taraftan bekleyin ilk adımları ve ona göre siz de konumlandırın onu. tabii ki kabuğunuza çekilip dış dünyadan tamamiyle kopun demiyorum. daha çok "birazcık" yalnız kalın, kendi içinizde halletmeye çalışın, kendinizle mutlu olun. sonrasında da daha doğru davranmaya başlayacaksınız. hayatınıza alacağınız insanlara da daha çok dikkat edecek ve gittiklerinde de hayatınızdan ne kadar götüreceklerine siz karar vereceksiniz.
O kadar bana benziyorsun ki! Birkaç bir şey söylemek istiyorum. Dışarıdan bir göz olarak bakabiliyor oluşumla ilgili şimdi sana ve haliyle kendime. Birileri gitmeyi seçtiler diye, bizden ya da başka birine. Biz değersiz olmuyoruz. Ya da “başka birileri” bizden daha değerli olmuyor. Birileri varlar diye bizim değerimiz artmıyor yine. Her şeyden önce değerli olduğumuza inanmıyor oluşumuzla ilgili bir problem var ortada. Biz zaten değerliyiz. O ya da bu olmasada, önemsemesede. Sen çok değerlisin. Bunları olaylara kişilere bağlamayı bırakmalısın. Dışarıdan bir el seni tutup kaldırmayacak. Kimse içindeki fırtınları bilmeyecek. Değer dediğimiz şey altın bir tepside önüne sunulmayacak. İnsanlar hep kendilerini düşünecek. Sen de düşüneceksin. Sen de düşünüyorsun hatta. İnsanı dumura uğratıyor farketmesi. Ama öyle, zaten öyle olmalı. İnsan biraz bencil biraz kötü olmayı başaramadı mı, kendisini yıpratmaktan zevk duyuyor.
Asosyal birisi değilim dershanede, okulda ve işim gereği bir çok insanla tanıştım artık insanlarla iletişim kurarken yoruluyorum. Kendine en yakın hissettiğin bir insanla tanış(müzik,film,hobi) tarzlarınız hatta dünya görüşünüz benzer olsun youtube abonelikleriniz örtüşmesine kadar ileri gidebilir bu durum ama gene de bazı şeylerden aranızda ki iletişim zayıflayabilir, bunu şuan ben yaşıyorum ve ne yapacağım hakkında en ufak bir fikrim yok.
Uzaklaşamıyorum onunla muhabbet etmek çok hoşuma gidiyor ama diğer yandan canımı da sıkıyor bazı zamanlar. İletişimin özü sanırım bu en azından çoğu zaman katlanabileceğin birisi olabilmeli sen ona o sana birşeyler öğretebildiğin birisiyle sohbet etmeye yanına giderken şu konudan bahsederim şöyle bağlarım diğer konuya geçerim çok hoşuna gider belki oda bişeyler ekler muhabbetimiz koyulaşır diye heyecanlanıyorsan ve onunda bu şekilde karşılık vereceğini biliyorsan o ilişki ayakta durur. Ben o yüzden hayatımda bir kaç kişi dışında yeni birilerini görmek ve bu çabaya kendimi sokmak istemiyorum.
Kalbim bu yaşta ağrıyor bazen. Kendim kusursuzum demiyorum ama iyi şekilde empati yaptığımı biliyorum ve farkındayım bu potansiyeli taşımayan insanları dinlerken kötü şeyler hissediyorum ve o bana bişey demese bile ben kopuyorum direkt. Müzik açıp onu söylemek daha hoş geliyor bana, hayvana dönüşmemek için arada sevdiğim kişilerle iletişim kuruyorum okadar :) ben bu şekilde başa çıkıyorum yoksa biliyorum senin durumuna düşeceğimi ve sanırım buna alıştım herkes yalnız maalesef ama bunu seçebilirsin.
Uzaklaşamıyorum onunla muhabbet etmek çok hoşuma gidiyor ama diğer yandan canımı da sıkıyor bazı zamanlar. İletişimin özü sanırım bu en azından çoğu zaman katlanabileceğin birisi olabilmeli sen ona o sana birşeyler öğretebildiğin birisiyle sohbet etmeye yanına giderken şu konudan bahsederim şöyle bağlarım diğer konuya geçerim çok hoşuna gider belki oda bişeyler ekler muhabbetimiz koyulaşır diye heyecanlanıyorsan ve onunda bu şekilde karşılık vereceğini biliyorsan o ilişki ayakta durur. Ben o yüzden hayatımda bir kaç kişi dışında yeni birilerini görmek ve bu çabaya kendimi sokmak istemiyorum.
Kalbim bu yaşta ağrıyor bazen. Kendim kusursuzum demiyorum ama iyi şekilde empati yaptığımı biliyorum ve farkındayım bu potansiyeli taşımayan insanları dinlerken kötü şeyler hissediyorum ve o bana bişey demese bile ben kopuyorum direkt. Müzik açıp onu söylemek daha hoş geliyor bana, hayvana dönüşmemek için arada sevdiğim kişilerle iletişim kuruyorum okadar :) ben bu şekilde başa çıkıyorum yoksa biliyorum senin durumuna düşeceğimi ve sanırım buna alıştım herkes yalnız maalesef ama bunu seçebilirsin.
E bu aynı ben seni o kadar iyi anlıyorum ki içindeki o sızıyı huzursuzluğu dışarıda gördüğün mutlu insanları ve onlara duyduğun o sevimsiz duyguları vallahi bu ben