film çok güzeldi, hoşuma giden kısmıda filmdeki tüm karakterler sevilecek cinstendi, hepsi hayattan ve kendimden bir şeyler bulabildiğim karakterlerdi.
onun dışında bizim lee ile randinin ilişkiside baya hoşuma gitti. Mesela o arkadaşlarıyla parti sahnesinde Randi ne kadar kızsa bile Lee içeri girerken lee nin esprisini devam ettiriyor, yani aslında randinin affediciliği ve leeye sevgisi göze çarpıyor. Zaten ilerdeki sahnelerde de randinin hala leeyi sevdiği gözüküyor tabi lee kendisini affedememiş daha.
sonra leenin o bitmiş hayatına gençlik neşesiyle patrickin girmesiyle yaşadığı ikilemler, son sahnede mesela o düşen topun peşinden patrick koşuyor; hani çok üşendirici bişe aslında sal gitsin de mi, zaten lee de öyle diyor ama patrick bir genç ve hayatı seviyor. güzel bir son sahne olmuş.