abi bırakın davetiye hakkını, benim hiç yokken dolarla alıp atıcaktım 3 arkadaşım için, hevesliydim kendilerine cennetin anahtarını bahşediyormuşum gibi bir his vardı üzerimde.
kanepeye yayılmışlar. elinde cigarayla biri dönüp dedi ki:
"ne biliyim abi televizyondan netflix kolay geliyo, bilgisayara bağlamak falan.. bilemedim yani"
kendi pisliğinizde boğulun, dedim kendilerine. değmezler anam değmezler falan diye zor sakinleştirdim kendimi.