Sizi yoran, mutsuz eden şeylerden uzaklaşın derim. zorla, nefret ettiğiniz bir düzenin içindeyseniz, düzeninizi değiştirin, kendinizi değil alışkanlıklarınızı öldürün. Fiziksel sağlığınız yerinde değilse bunun peşine düşün.
İntihar edecek kadar nefesimin yorulduğu, boğulduğum bir günde düşüncelerimin, anlık hislerimin yorgunluğunun olduğu bir günde, hiç ummadığım bir insan durdurdu beni, şimdi bakınca kendime gerçekten o anın yorgunluk ve gerçeklikten kaçma hissi olduğunu anlıyorum.
Hisleriniz, hormonlarınız sizi yanıltıyor arkadaşlar, felsefi olarak çıkmazda hissediyorsanızda bir yanınız biliyor ki en kotu, en carpici olumsuz düşüncenizinde tam tersini de kabul etmek mumkun, peki niye edemiyorsunuz, çünkü hormonal olarak beslenmiyorsunuz veya aşamadığınız bir travmanız var sindiremediğiniz. Her ikisi de dışardan yardım ile çözümü mümkün olabilecek şeyler.
Mutluluğu, huzurlu bir yaşamı olan kimse ölüme koşmaz, bunu elde etme ve diger olumlu perspektifi elde etme sansini arayin. Kendinizi bulduğunuz şeylere zaman ayırın. Canınızı sıkan şeylere siktiri çekin önemsemeyin, canınızdan vazgeçme noktasına gelmişsiniz zaten sizden önemli değil.
Kendi eşsiz varlığınızı bir düşünün, kim bilir neler yaşadınız, neleri aştınız bugüne dek, hala sevinecek üzülecek tonla şeyi bulmanız mümkün, canlı hissedebilmek mümkün, hep birlikte kendimizi aramaya devam edelim, kendimizi sağlıklı fikirlerle yeni şeylerde bulduğumuzda bitecek olay.