yo aslında insanı aldatan yine insanın kendisi. ölçüsünü kaçırmadan, insanların sahiciliğine ve samimiyetine büsbütün inanmadan ve insanları olduklarından farklı görmeye çalışmadan (çünkü insanlar oldukları gibidir.) sevmek, sevilmek insanı olduğundan daha iyi bir hale getirebilir. böyle olmazsa, ölçüsünü kaçırmaya başlarsan insan mantığını kaybedebilir ve insanları olduklarından farklı görmekte ısrarcı olabilir. kendini kandırmaya, aldatmaya başlar. mantığını, çözüm odaklı düşünmeyi bile kaybedebiliyor. velhasıl; değecek insanlara, kendini kaptırmadan duyulan sevgi veya onların sana duyduğu sevgi insanı geliştirir ve iyileştirir.