Hollanda'da ikinci günüm. Dilini bilmediğim, tanıdığımın olmadığı bir yerde ilk kez bulunuyorum. 31'inde üni başlayacak. Buna rağmen ev bulamamanın yükü çok ağır. Bütün ülke konut krizinde. Daha dün bir ziyarete gittim benimle beraber 15 20 kişi vardı fare deliğinden hallice bir oda için. Hepimize broşür verdiler, motivasyon mektubu yazacakmışız. Onu da birazdan yazmaya başlayacağım. Kalacak bir yer bulana kadar pansiyon, airbnb vs. geçineceğim. Her şey çok pahalı geldiği için bütün masraflarımı kısıyorum. Sadece dün toplu taşımaya toplamda 15-20 avro civarı vermişim. Otobüste, trende giderken geride bıraktığım dostlarım aklıma geldikçe gözlerim yaşarıyor ama her seferinde kendimi tutuyorum. Her gün paramın böyle yüksek bir süratte erimesini gördükçe daha da rahatsızlanıyorum. Yolun sonu pek hayırlı gözükmüyor ama dişimi sıkıp devam etmem dışında da bir seçeneğim yok.