Hem yazdıklarını hem yorumları okudum. 2016 mezunu mimar olarak yazıyorum. Şu yoruma katılıyorum. Türkiye’de mimar olunmaz, müteahhit olunur. Ve şuna katılmıyorum. Öyle azcık hevesle mimarlık falan yapılmaz. Okul hele kabus gibi geçer. 2.sınıfım dedin ya. Sen daha bişey görmedin koçum aksgsj ben mimarlığı severek okuyan psikopatlardandım. Jüri olsun olmasın her hafta en az iki gece sabahlardım. Düzenimi ona göre oturtmuştum. Nerdeyse tüm zorunlu dersleri yüksek puanlarla geçtim. Seçmelileri zaten hobi olarak (kredim yettiği halde boş günüm olmasın diye fazladan) aldım özellikle son sene. Yoksa 3,5 senede bitiyordum okulu. Ama gel gör ki jürilerim hep kötü geçerdi. Proje hocalarımın 6 tanesinden 3’üyle kavgalı ayrıldım. Çok şükür ki hiç kalmadım. Ama yine de proje notlarım hep kötüydü. E yüksek kredili derslerden düşük not alınca tabi 2,67 ortalamayla mezun oldum. Bölüm birincisi bile anca 3,50 yapmıştı gerçi. Velhasıl bu kadar saçma şekilde sevsen bile okuması zor bölüm. Hoş okuluna göre o da değişir ama genel konuşuyorum.
Anladığım kadarıyla çok da mimarlık için yanıp tutuşmuyorsun baksana derslerden çıkıp tıp derslerine giriyormuşsun. E o kadar çizim teslim uygulamalı ders varken imza attırmak veya derse gitmeden çizim sınavlarını geçmek imkansız zaten. Çok çoğu tarih ve bir kaç sözel seçmelide not bulup çalışıp geçersin o kadar. O halde de projeden kalırsın yine dönem uzar aynı hesaba gelir. Senin durumunda bi dönem dersleri bırakıp sınava hazırlanmak çok daha mantıklı bence. Benim gibi proje hocanla takışsan ve adam gıcıklığına bıraksa yine dönem kaybedeceksin. En azından bu durumda hayalini kazanma şansın var. Çok değerli bir şans.
Hadi okulu geçtim bu işin bir de çalışma hayatı var. Vallahi piyasanın okuldan aşağı kalır yanı yok. Bir de üstüne kölelik anlaşması istiyor patronlar senden. İyi yere girip hakettiğin değeri görmek samanlıkta iğne bulmak kadar zor. Herkes yeni mezunları sömürme derdinde. Tecrübeliye para verene kadar iş bilmezlere proje yaptırıyor çoğunluk. Neler gördüm yaşadım duydum. Ben hala keçi inadımla ben bu işi doğru yapıcam diye çırpınıyorum. Bir yandan da gece 3’lere kadar mesai yapmak beni mutlu ediyordu çünkü hayalimdeki mesleği yapıyorum diye tatmin oluyordum. Ama psikopatlığımın farkına vardım ve istifa ettim artık yeni işimde daha temkinliyim ? Senin açından düşünürsek bunu istemeden yapmak imkansız. Hem de benim mimarlık için beslediğim tutkuyu senin tıp için beslediğini düşünürsek hiç durma hemen başla ders çalışmaya derim ?