İstatistikler
En çok dinlediği şarkılar
Beğendiği gönderiler
renasabakay Sith Tyro » Sosyal » Genel
Evet bugün lordların lordu Vader lordumuzun doğum günü !
Tüm Imperial halkı olarak Lordumuzun doğum gününü bu postun altında kutlayıp, dileklerimizi iletebiliriz. Doğum gününü kutlar, nice seneler dilerim Lordum. Güç sizinle olsun.
Tüm Imperial halkı olarak Lordumuzun doğum gününü bu postun altında kutlayıp, dileklerimizi iletebiliriz. Doğum gününü kutlar, nice seneler dilerim Lordum. Güç sizinle olsun.
Gizlenen 43 yanıtı da gör! Çatlarsın yoksa...
İyi ki doğdunuz lordum. Sizin balonlarınız siyah mı diye bakmaya geliyorum!
İyi ki doğdunuz lordum. Sevdikleriniz ile mutlu ve sağlıklı yıllar!
Mutlu yıllar lordum🥳🥳
Edit: Aynı zamanda lordumuz Kylo Ren in de doğum günü ona da mutlu yıllar dilerim 🥳
Edit: Aynı zamanda lordumuz Kylo Ren in de doğum günü ona da mutlu yıllar dilerim 🥳
saberınızın ışığı hiç sönmesin lordların en güzeli, sevdiklerinizle beraber mutlu yıllar 🥳
Senide unutmadık koca yürekli dark lord Kylo Ren :))) Doğum günün kutlu olsun 🎊
Vader lordum sevdiklerinizle mutlu seneleriniz olsun iyi ki doğdunuz iyi ki varsınız 🥺🥳🥳🥳
Doğum gününüz kutlu olsun lordum Vader nice mutlu yıllara 🎂 🎉
Doğum gününüz kutlu olsun lordum, sağlıklı huzurlu ve hedeflerinize ulaştığınız bir sene olması dileğiyle
5-6 yıldır buradayım ilk defa lordumun doğum gününe denk geldim bu ayıp bana yeter, mutlu yılların olsun lordum. İyi ki doğdun 🎉🎊 🍻
Lord ile aynı gün doğmuşuz vay canına. Doğum günün kutlu olsun lord.
Doğum gününüz kutlu olsun lordum. Sevdikleriniz ile nice sağlıklı ve mutlu yıllar dilerim 🥳🥳
Doğum günün kutlu olsun Vader babam. Seni seviyoruz. Seni erken yaşlandırdık ama zamanı da durduramıyoruz. ☆
Fring Sith Warrior paylaştı!
Merhabalar, Ege Üniversitesi İngiliz Dili ve Edebiyatı öğrencisi olarak yürüttüğüm bir proje var. Farklı disiplinlerden farklı bakış açılarına sahip öğrencilerin yazacağı, aynı ortam içinde geçen birbirinden farklı öyküleri toplayıp kitaplaştırarak bir kolektif kurgular bütünü oluşturmak istiyoruz. Amacımız, farklı disiplinler farklı bakış açılarıyla aynı ortamı nasıl ele alacak, bunu görmek. Proje dili hem Türkçe hem İngilizce olabilir. Yazarların Eylül 2022 sonuna kadar hikâyelerini tamamlamış olmaları gerekmektedir. Yazılacak öykülerin uzunluğunun en az 10-25 sayfa aralığında, en fazla ise 25-35 sayfa aralığında olması gerekmektedir.
Ortam detayları ise şöyledir:
• Nereden geldiği belli olmayan gizemli ve devasa bir nehir, bir halkı ortadan ikiye
bölmüş. Çok ilkel zamanlar; sandalla karşıya geçmenin düşünülemediği zamanlar
bunlar. Nehir boyunca yürüyüp karşıya geçmek de olanaksız. Yüzmek için de çok
derin ve çok akıntılı bir nehir bu.
• Nehirden karşıya geçmek için bu üç durum (sandal, ağaç kütüğü gibi cisimler
kullanmak, yüzmek ve nehrin etrafından dolanmak) öykülerde kullanılmayacaktır;
tek kural budur.
• Öncelik, iyi düşünülmüş bir kırılma noktası barındıran, nehirden karşıya geçmek ve
diğer taraftaki insanlarla bir araya gelmek üzerine bir öykü olması.
• Bu nehrin nasıl bir olay sonucunda oluştuğunu anlatan yaratılış miti tarzında bir öykü
de olabilir.
• Çok farklı kurgular oluşturulabilir, yaratıcılığa kalmış, sınırlama yok. Örneğin;
distopik bir öykü olabilir, alegorik olabilir, trajik olabilir, romantik, fantastik, bilim-kurgu, gotik… Hayal gücü nasıl isterse.
• Cinsiyet rolleri, ekoloji, kimlik karmaşası, insan ilişkileri üzerine yoğunlaşan bir kurgu
da olabilir.
Eğer aranızda öykü yazmayı sevenler varsa ve projemize katkıda bulunmak isterlerse çok memnun kalırız. Projemize katılmak isterseniz projenin detaylarını ve başvuru formunu ileteceğim.
Ortam detayları ise şöyledir:
• Nereden geldiği belli olmayan gizemli ve devasa bir nehir, bir halkı ortadan ikiye
bölmüş. Çok ilkel zamanlar; sandalla karşıya geçmenin düşünülemediği zamanlar
bunlar. Nehir boyunca yürüyüp karşıya geçmek de olanaksız. Yüzmek için de çok
derin ve çok akıntılı bir nehir bu.
• Nehirden karşıya geçmek için bu üç durum (sandal, ağaç kütüğü gibi cisimler
kullanmak, yüzmek ve nehrin etrafından dolanmak) öykülerde kullanılmayacaktır;
tek kural budur.
• Öncelik, iyi düşünülmüş bir kırılma noktası barındıran, nehirden karşıya geçmek ve
diğer taraftaki insanlarla bir araya gelmek üzerine bir öykü olması.
• Bu nehrin nasıl bir olay sonucunda oluştuğunu anlatan yaratılış miti tarzında bir öykü
de olabilir.
• Çok farklı kurgular oluşturulabilir, yaratıcılığa kalmış, sınırlama yok. Örneğin;
distopik bir öykü olabilir, alegorik olabilir, trajik olabilir, romantik, fantastik, bilim-kurgu, gotik… Hayal gücü nasıl isterse.
• Cinsiyet rolleri, ekoloji, kimlik karmaşası, insan ilişkileri üzerine yoğunlaşan bir kurgu
da olabilir.
Eğer aranızda öykü yazmayı sevenler varsa ve projemize katkıda bulunmak isterlerse çok memnun kalırız. Projemize katılmak isterseniz projenin detaylarını ve başvuru formunu ileteceğim.
Gizlenen 4 yanıtı da gör! Çatlarsın yoksa...
Nehir insanları ayırır. İnsanlar birbirinden haberdar olmak için farklı iletişim metodları denerler. Dumanla iletişim gibi ama değil yoksa çok klişe olur. Nehrin her iki tarafındaki insanlar yavaş yavaş eski hallerini unutup kendi içlerinde özelleşmeye başlar, yeni kültürler, dildeki değişim, yıllık kutlamalar vesaire. Belli bazı olaylar sonucunda (bunun üstüne düşünmem lazım) bu iletişim yavaş yavaş başlar. Başta basit iletişim için gereken sinyaller artık yerini kompleks şeyler anlatmaya çalışırken edinilen yanlış anlaşılmalara bırakır. Her iki taraf karşıdan gelen sinyalleri kendi anladığı şekilde yanlış yorumlar. Zaman biraz daha geçtikçe bu yorumlamalar öyle bir hal alır ki eskiden tek bir bütün olduklarını hatırlayan veya umursayan kalmaz. Karşı tarafı bir tehlike olarak görürler. Zaman ilerledikçe onlar kendilerini öldürmeden karşıyı yok etmenin ve rahata ermenin yollarını aramaya başlarlar. Bir araya gelmeleri mutlu sonla değil, insan doğasının vahşiliği, ölüm ve acı ile biter.
Muhtemelen mutlu sonla insanları bir araya getiren bir sürü proje olacak.
Daha etkili kılmak için masumların ölüşü üzerine şiddet yerine konuşmayı deneyen küçük bir insan grubuna yan karakter olarak değinebilirsiniz veya klişe olmayacaksa sonradan başka bir iletişim yoluyla karşıdan karşıya tanışan sevgililer. Birleşme sonucu arınmış insanlıktan yeniden başlayan barış üstüne kurulan bir ülke de olabilir.
Muhtemelen mutlu sonla insanları bir araya getiren bir sürü proje olacak.
Daha etkili kılmak için masumların ölüşü üzerine şiddet yerine konuşmayı deneyen küçük bir insan grubuna yan karakter olarak değinebilirsiniz veya klişe olmayacaksa sonradan başka bir iletişim yoluyla karşıdan karşıya tanışan sevgililer. Birleşme sonucu arınmış insanlıktan yeniden başlayan barış üstüne kurulan bir ülke de olabilir.
StarChild Yazdığınız şeylerden güzel bir öykü çıkarabilirsiniz. Biz her türlü orijinal fikri bekliyoruz yazarlardan, herhangi bir kurgu olabilir bu setting içinde. Eğer düşüncelerinizi öyküleştirmek isterseniz projemize bekleriz.
Evet, Vader'ım. Setting detaylarını Word dosyasından kopyalamıştım. Düzeltecektim fakat böyle solda kalınca daha ferah gözüktüğünü düşündüm. Ama böyle olunca da kopukmuş gibi durdu.
ilaydaerden Sith Tyro » Sosyal » İtiraf
yarın çok önemli bir mülakatım var, iki gündür heyecandan uyuyamıyorum. çok stres altındayım ama umarım çok güzel geçer her şey.
Gizlenen 1 yanıtı da gör! Çatlarsın yoksa...
Geçersin geçersin imzamı attım bekliyorum hadi hayırlısı ile kap gel <3
güncelleme: fena değildi ama ben tam istediğim gibi kendimi ifade edemediğimi düşünüyorum. konuştuğum ik çalışanı kadın çok tatlıydı. heyecanlandığımı anladığı zaman bile anlayışlı davrandı, bana yardımcı oldu. geri dönüşü beklemeye başladım.
ilaydaerden umarım mutlu olacağın bir sürece giriyorsundur. bundan sonrası için başarılar dilerim efenim.
güncelleme 2: 10 gün önce eğitime başladım, bugün de eğitimimi başarıyla tamamlayıp sınavdan 90 aldım ve resmi olarak işe başladım!!! :3
Duygusal olarak çökmek üzere olduğum ve içimdekileri tüm şeffaflığıyla söyleyebileceğim kimsem olmadığı için buraya biraz o kadar da önemli olmayan bir şeyi zırlayacağım lütfen saçmalığı ve bok gibi bir karakter oluşumu maruz görün.
Yeni insanlarla tanışmaya ihtiyacım olduğu kadar bundan korkuyorum da. Benim aptallığımdan mı yoksa bana denk gelen insanların tutarsız ve belirsiz oluşundan mı bilmiyorum ama hayatıma giren herkesle kısa bir süre sonra iletişimi kesmek zorunda hissediyorum. Genelde aşırı boşluklarında bana denk gelip günün her saatini benimle geçiriyorlar ben de bu duruma alışıyorum haliyle, daha iyi bir uğraş kaynağı ya da daha iyi birini bulunca aniden görmezden geliniyorum ve son kez konuşup durumu değerlendirip hayatlarından çıkıyorum. Bu sene bu durumda o kadar çok kaldım ki artık mental olarak kaldıramıyorum. Kendimden şüphe etmeye ve güzel olan her şeyi sorgulamaya başladım. Güzelce sevilip kendine bir buket çiçek aldırmayı, otogardan otobüs kalkana kadar uğurlanmayı, beceriksizliğine ya da memnuniyetsizliğine rağmen yaptığı işte desteklenmeyi ve motive edilmeyi hak etmek için ne yapıyor bu insanlar? Ne yaparsam yapayım en önemsediğim en yakınımdaki insan bile doğum günümü kuru bir mesajla bile kutlamadı bunca sene -ailem hariç-. Sadık kaldığım insanlar hep daha güzelini görünce ya da onun ağzına kesinlikle edecek birini bulunca çekip gittiler, arkadaşlarıma hata yapan insanı ben silerken arkadaşlarım beni silip ona insana gitti daima.
Birinin sesini kötü duyunca derdini dinlemek istemek, sürekli görüştüğün biriyle tüm gün konuşmadığında akşam sesini duymak istemek ya da neler yaptığını merak etmek, hoşlandığı ya da hoşlanmadığı şeyleri hatırlamak ve bunun da bana yapılmasını istedim hep bundan fazlasını değil ama bu bile insanlara çok gelmişken nasıl yeni insanlarla tanışıp bir şeyler paylaşabilirim artık? Beni ve iletişimimi asla önemsemeyecek insanlar olduğunu düşünüp ben de değer vermeyen, umursamayan birine dönüşmek zorunda hissedeceğim ya da olduğum gibi kalıp elin insanı tarafından değersizleştirileceğim. Arasını bulamıyorum bir türlü. Duygusal açıdan tükenmiş durumdayım, içimdeki anlamlı hisleri öldürmek zorundaymışım gibi hissediyorum, bunu yapmazsam hayatımın sonuna kadar aynı döngüde yaşayacağım sanki, öte yandan da hayatın anlamının anlamlı şeyler yaşamak olduğunu düşünüyorum. Boğuluyorum, kendimden bıktım.
Yeni insanlarla tanışmaya ihtiyacım olduğu kadar bundan korkuyorum da. Benim aptallığımdan mı yoksa bana denk gelen insanların tutarsız ve belirsiz oluşundan mı bilmiyorum ama hayatıma giren herkesle kısa bir süre sonra iletişimi kesmek zorunda hissediyorum. Genelde aşırı boşluklarında bana denk gelip günün her saatini benimle geçiriyorlar ben de bu duruma alışıyorum haliyle, daha iyi bir uğraş kaynağı ya da daha iyi birini bulunca aniden görmezden geliniyorum ve son kez konuşup durumu değerlendirip hayatlarından çıkıyorum. Bu sene bu durumda o kadar çok kaldım ki artık mental olarak kaldıramıyorum. Kendimden şüphe etmeye ve güzel olan her şeyi sorgulamaya başladım. Güzelce sevilip kendine bir buket çiçek aldırmayı, otogardan otobüs kalkana kadar uğurlanmayı, beceriksizliğine ya da memnuniyetsizliğine rağmen yaptığı işte desteklenmeyi ve motive edilmeyi hak etmek için ne yapıyor bu insanlar? Ne yaparsam yapayım en önemsediğim en yakınımdaki insan bile doğum günümü kuru bir mesajla bile kutlamadı bunca sene -ailem hariç-. Sadık kaldığım insanlar hep daha güzelini görünce ya da onun ağzına kesinlikle edecek birini bulunca çekip gittiler, arkadaşlarıma hata yapan insanı ben silerken arkadaşlarım beni silip ona insana gitti daima.
Birinin sesini kötü duyunca derdini dinlemek istemek, sürekli görüştüğün biriyle tüm gün konuşmadığında akşam sesini duymak istemek ya da neler yaptığını merak etmek, hoşlandığı ya da hoşlanmadığı şeyleri hatırlamak ve bunun da bana yapılmasını istedim hep bundan fazlasını değil ama bu bile insanlara çok gelmişken nasıl yeni insanlarla tanışıp bir şeyler paylaşabilirim artık? Beni ve iletişimimi asla önemsemeyecek insanlar olduğunu düşünüp ben de değer vermeyen, umursamayan birine dönüşmek zorunda hissedeceğim ya da olduğum gibi kalıp elin insanı tarafından değersizleştirileceğim. Arasını bulamıyorum bir türlü. Duygusal açıdan tükenmiş durumdayım, içimdeki anlamlı hisleri öldürmek zorundaymışım gibi hissediyorum, bunu yapmazsam hayatımın sonuna kadar aynı döngüde yaşayacağım sanki, öte yandan da hayatın anlamının anlamlı şeyler yaşamak olduğunu düşünüyorum. Boğuluyorum, kendimden bıktım.
Gizlenen 2 yanıtı da gör! Çatlarsın yoksa...
konunun sizinle alakalı olduğunu düşünmüyorum. sizde bir bir problem yok, karşınıza çıkan insanlarda sorun var. Hepsinde mi ? Evet hepsinde sorun var. Bir kuru mesajdan daha fazlasını yapabilecek milyonlarca insan var, sırtınızı yaslayabileceğiniz tonlarca insan var. Ancak şimdilik size denk gelenler çöp. Bu sizi özgüvensiz, insanlara karşı güvensiz bir hale getirmiş olabilir, ancak tekrar söylüyorum bu bir süreç günün birinde gerçek dostlara/arkadaşlara kavuşacaksınız.
bir süre insanlardan uzak durup umursamayan birine dönüşün gitsin . değer konusunda da aşırı önemli bir insan olma potansiyeli taşımıyorsa karşı taraftan bekleyin ilk adımları ve ona göre siz de konumlandırın onu. tabii ki kabuğunuza çekilip dış dünyadan tamamiyle kopun demiyorum. daha çok "birazcık" yalnız kalın, kendi içinizde halletmeye çalışın, kendinizle mutlu olun. sonrasında da daha doğru davranmaya başlayacaksınız. hayatınıza alacağınız insanlara da daha çok dikkat edecek ve gittiklerinde de hayatınızdan ne kadar götüreceklerine siz karar vereceksiniz.
O kadar bana benziyorsun ki! Birkaç bir şey söylemek istiyorum. Dışarıdan bir göz olarak bakabiliyor oluşumla ilgili şimdi sana ve haliyle kendime. Birileri gitmeyi seçtiler diye, bizden ya da başka birine. Biz değersiz olmuyoruz. Ya da “başka birileri” bizden daha değerli olmuyor. Birileri varlar diye bizim değerimiz artmıyor yine. Her şeyden önce değerli olduğumuza inanmıyor oluşumuzla ilgili bir problem var ortada. Biz zaten değerliyiz. O ya da bu olmasada, önemsemesede. Sen çok değerlisin. Bunları olaylara kişilere bağlamayı bırakmalısın. Dışarıdan bir el seni tutup kaldırmayacak. Kimse içindeki fırtınları bilmeyecek. Değer dediğimiz şey altın bir tepside önüne sunulmayacak. İnsanlar hep kendilerini düşünecek. Sen de düşüneceksin. Sen de düşünüyorsun hatta. İnsanı dumura uğratıyor farketmesi. Ama öyle, zaten öyle olmalı. İnsan biraz bencil biraz kötü olmayı başaramadı mı, kendisini yıpratmaktan zevk duyuyor.
Asosyal birisi değilim dershanede, okulda ve işim gereği bir çok insanla tanıştım artık insanlarla iletişim kurarken yoruluyorum. Kendine en yakın hissettiğin bir insanla tanış(müzik,film,hobi) tarzlarınız hatta dünya görüşünüz benzer olsun youtube abonelikleriniz örtüşmesine kadar ileri gidebilir bu durum ama gene de bazı şeylerden aranızda ki iletişim zayıflayabilir, bunu şuan ben yaşıyorum ve ne yapacağım hakkında en ufak bir fikrim yok.
Uzaklaşamıyorum onunla muhabbet etmek çok hoşuma gidiyor ama diğer yandan canımı da sıkıyor bazı zamanlar. İletişimin özü sanırım bu en azından çoğu zaman katlanabileceğin birisi olabilmeli sen ona o sana birşeyler öğretebildiğin birisiyle sohbet etmeye yanına giderken şu konudan bahsederim şöyle bağlarım diğer konuya geçerim çok hoşuna gider belki oda bişeyler ekler muhabbetimiz koyulaşır diye heyecanlanıyorsan ve onunda bu şekilde karşılık vereceğini biliyorsan o ilişki ayakta durur. Ben o yüzden hayatımda bir kaç kişi dışında yeni birilerini görmek ve bu çabaya kendimi sokmak istemiyorum.
Kalbim bu yaşta ağrıyor bazen. Kendim kusursuzum demiyorum ama iyi şekilde empati yaptığımı biliyorum ve farkındayım bu potansiyeli taşımayan insanları dinlerken kötü şeyler hissediyorum ve o bana bişey demese bile ben kopuyorum direkt. Müzik açıp onu söylemek daha hoş geliyor bana, hayvana dönüşmemek için arada sevdiğim kişilerle iletişim kuruyorum okadar :) ben bu şekilde başa çıkıyorum yoksa biliyorum senin durumuna düşeceğimi ve sanırım buna alıştım herkes yalnız maalesef ama bunu seçebilirsin.
Uzaklaşamıyorum onunla muhabbet etmek çok hoşuma gidiyor ama diğer yandan canımı da sıkıyor bazı zamanlar. İletişimin özü sanırım bu en azından çoğu zaman katlanabileceğin birisi olabilmeli sen ona o sana birşeyler öğretebildiğin birisiyle sohbet etmeye yanına giderken şu konudan bahsederim şöyle bağlarım diğer konuya geçerim çok hoşuna gider belki oda bişeyler ekler muhabbetimiz koyulaşır diye heyecanlanıyorsan ve onunda bu şekilde karşılık vereceğini biliyorsan o ilişki ayakta durur. Ben o yüzden hayatımda bir kaç kişi dışında yeni birilerini görmek ve bu çabaya kendimi sokmak istemiyorum.
Kalbim bu yaşta ağrıyor bazen. Kendim kusursuzum demiyorum ama iyi şekilde empati yaptığımı biliyorum ve farkındayım bu potansiyeli taşımayan insanları dinlerken kötü şeyler hissediyorum ve o bana bişey demese bile ben kopuyorum direkt. Müzik açıp onu söylemek daha hoş geliyor bana, hayvana dönüşmemek için arada sevdiğim kişilerle iletişim kuruyorum okadar :) ben bu şekilde başa çıkıyorum yoksa biliyorum senin durumuna düşeceğimi ve sanırım buna alıştım herkes yalnız maalesef ama bunu seçebilirsin.
E bu aynı ben seni o kadar iyi anlıyorum ki içindeki o sızıyı huzursuzluğu dışarıda gördüğün mutlu insanları ve onlara duyduğun o sevimsiz duyguları vallahi bu ben
Gizlenen 7 yanıtı da gör! Çatlarsın yoksa...
önce kendini sevmeden dünyanın zorluklarına nasıl katlanıcaksın ? her şey sende başlar sende biter
mertcako kendimizi sevdiğimizden katlanamıyor olabilir miyiz? Ben de başlıyor, ben de bitiyor. Doğru. Bu akışta tek etken ben miyim? Bir sürü şey var. Evet, bir şeyler istiyorsun. Değişimi istiyorsun örneğin. Değişimine engel oluyor bir sürü şey o ya da bu şekilde. Biz bir şeylerden ayrı biz olsak her şey daha kolay olurdu. Sevmediğimden değil.
uzaylibirhanim ortalama 70 yıllık hayatımızda en çok baş başa kalacağımız ve bizim yanımızda olacağının garantisi olan tek insan yine kendimiziz. Evet efenim bunların zaten farkındayız. Peki ya sorun olarak gördüğünüz şey kendinizle başa çıkamıyor oluşunuzdan ziyade kendinizle başa çıkamıyor oluşları olabilir mi? Başkalarının başkalaştırdıkları başlıklar ile teşhisler koyup bu teşhisleri kendimize dert etmeye başlamış olabilir miyiz örneğin?
Resinder hayır ben baş edemiyorum deli bi zekam var. Deli bi ruhum var, bir de kabıma sığamıyorum. Olmayacak şeyler yapıveriyorum. Bi bakmışım olmuş. İnsan kendi ile böylesine sınanır mı? Bi bakmışım yapmışım. Yapmamam da lazım. Dahası bi bakmışım yapıyorum. Ve buna engel olabilecek bir güç yok. Haşarı bi çocuğun gün boyu peşinde koşmak gibi bir şey bu. Diyelim ki bir başkası bana bunu düşündürdü. Evet, öyle de oldu. Ama esasında bunu düşünmeyi, buna inanmayı, bunu kendime dert etmeyi yine ben seçmiyor muyum? Olacak iş değil.
uzaylibirhanim belki bir parça "yeterince yaşayamadan göçüp gideceğim" hissi ile "evet" diyorsundur bütün şüphelerine. Hem kendinle baş edemeyip hem mutlu olabilir misin? Belki mutlu olmadığın yerde "hayır" demeye ihtiyaç duyuyor bundan dolayı kendine sığmıyorsundur.
uzaylibirhanim Çünkü kabullenmiyorsun. Kendinle baş etmene gerek yok. Sen böyleysen (Nasıl olduğunu bilmiyorum) böylesindir. Bununla mücadele edeceğine kabullen.