İstatistikler
Playlistleri
En çok dinlediği şarkılar
Ayça Özefe - Olmuyor Bak
Gözleri Aşka Gülen - Ayça Özefe ve Piano Turca Cover
Ayça Özefe - Dünyayı Verelim Çocuklara
Tugkan - Ele Layık
Zeynep Bastık - Her Mevsim Yazım
Ayça Özefe - Zaman Alır
3 Hürel - Bir Sevmek Bin Defa Ölmek Demekmiş
Zikuvikuzi - Hallowen 2020 Original Mix
Onur Can Özcan - Hırka
Onur Can Özcan - Dip
Skysketch - Exit Door
Son dinlediği şarkılar
Skysketch - Exit Door
Onur Can Özcan - Dip
Onur Can Özcan - Hırka
Zikuvikuzi - Hallowen 2020 Original Mix
3 Hürel - Bir Sevmek Bin Defa Ölmek Demekmiş
Ayça Özefe - Zaman Alır
Zeynep Bastık - Her Mevsim Yazım
Tugkan - Ele Layık
Ayça Özefe - Dünyayı Verelim Çocuklara
Gözleri Aşka Gülen - Ayça Özefe ve Piano Turca Cover
Ayça Özefe - Olmuyor Bak
Beğendiği gönderiler
Vader Darth Lord kendi profilinde paylaştı!
Cache temizleme
Browser Cache nasıl temizlenir?
Zikuvikuzi penceresi aktifken F12 ye basıp console açılır ve Network tabında listenen zqwqz işlemlerinden en üsttekine sağ tıklanıp Resim 1 deki gibi "Clear browser cache" seçeneğine tıklayıp temizlenir.Application Cache nasıl temizlenir?
Zikuvikuzi penceresi aktifken F12 ye basıp console açılır ve Application tabına geçilir. Buradan Resim 2'de gözüktüğü üzere "Clear storage" bölümünden gerekli tikler yapılarak en son "Clear site data" butonuna basılıp cache temizlenir.veya F12 -> Konsol'a
navigator.serviceWorker.controller.postMessage("clearCache");yazarak.
Memory Cache nasıl temizlenir?
Bazı zamanlarda ramde yeterli kadar boşluk varsa chrome hızlı veri akışı için ram cache kullanmak ister bu durumlar da cacheni ramlerinze yazılır ve süresi bitene kadar silinmez. Ram cache nizi ncak bilisayarı restart ederek temizleyebilirsiniz.`Dipnot: Bu işlemler belirilen sırayla yapılmalıdır. Önce Browser Cache daha sonra Application Cache`
Shipw High Admiral » The Last of Us S1B9
Yaralarımı saran zaman değildi.. Oyundaki gibi duyguyu geçirmeyi çok iyi başardılar. Zürafa detayını oyunu oynayan herkes eminim bekliyordu ^_^
her detayı hatırlıyorum ya inanılmaz cidden atlamamışlar zürafaları
pirilpirilogranci Jedi Path » Sosyal » Genel
deprem psikolojisini nasıl atlatıyorsunuz? deprem olduğu sırada bursadaydim annemlere ulaşamadığım bir süre oldu çok korktum. zar zor yanlarına geldim kar yolları falan kapatmıştı. suan şehir hayalet şehir gibi herkes dışarıda. geceleri uyuyamıyorum. ablam doktor olarak çalışıyor bu yüzden bizimkilerde şehirden gitmek istemiyor burda iyiyiz diye. hayatım boyunca ilk defa yaşıyorum böyle bir şey psikolojik olarak bitmiş haldeyim. maraş’tan hatay’dan kuzenlerimi getirdik burası daha güvenli diye. sürekli tanıdıklarından haber bekliyorlar çoğunun evi yıkılmış bir yerlere gitmeye çalışıyorlar çadır falan kurmuşlar. ustune sosyal medya televizyon hep kötü haber tanımadığım insanlara üzülüyorum elimden de cok bir şey gelmiyor. gun boyu böyle duvar seyrediyorum hiç bir sey yapasım gelmiyor. önceden böyle bir şey yaşamış olanlar tavsiye verebilir mi? psikolojik olarak nasil kendimi toparlayabilirim? gidip yiyip içip eğleneyim demiyorum ama en azından rahat bir uyku uyumak istiyorum artik.
Gizlenen 11 yanıtı da gör! Çatlarsın yoksa...
tedirgin olmaktan uyuyamıyorum, sabaha kadar ayaktayım beni en korkutan saat 04:14, bu saatte başlamıştı. bu saat geçince biraz rahatlıyorum sabah 10-11 gibi uykusuzluktan bayılıp uyuyorum, beynim allak bullak. her şey daha zor artık. kolay kolay atlatılmaz, çıkış yolu bulamadım hala.
Ben de neredeyse aynı durumdayım depremdan bir gün önce Bursa’ya döndüm annem aradı saat 4:30 gibi iyi ki burada değildin de görmedin diyor (bu daha kötü hissettirdi) kardeşlerim tüm gece kusmuşlar korkudan geceleri uyuyamıyorlarmış deprem bir daha olur diye yakınlarımdan kimseyi kaybetmedim çok şükür ama o ölüm korkusu bile yeter insan altüst etmeye böyle bir deneyim yaşadıkları için çok üzgünüm yine de güçlü durmak zorundayız üzülmemenin mümkün ya da gerekli olduğunu zannetmiyorum (insan üzülmesi gerektiğinde cesurca üzülebilmeli) ama sonuçta olan oldu ve şikayet edip sızlanmanın kimseye bir faydası olmayacak çözümcül davranmalıyız yapacak ya da söyleyecek iyi bir şeyimiz varsa söylemeli yoksa Susmalıyız etraf zaten umutsuz insanlarla dolu bizimse en çok Umuda ihtiyacımız var sadece bu konu için de değil yaşayabilmek için . Eğer gelecekte gerçekleşmesi potansiyel olumsuzluklar için de bugün kaygılanacaksak tam olarak ne zaman iyi hissedeceğiz ¿ olacak olandan zaten kaçamayız bu durumda korkunun bir manası olduğunu zannetmiyorum (umarım kulağa kişisel gelişimci gibi gelmiyorumdur , sadece içimden geldi) (bir de başkalarına yardım etmenin faydası olabileceğini düşünüyorum kendini en azından daha efektif hissedeceksindir)
Helena elimden geleni yapıyorum zaten gündüz vakti yardım tirlarina falan yardım ediyorum kıyafet falan taşıyorum uzaktan gelenlerin ihtiyacı olursa hallediyorum ama geceleri uyuyamıyorum buda hayatımı çok olumsuz etkilemeye başladı aralıklı uyuyorum ama oda çok faydasız uyumadığım zamanlar efektif bir şey yapamıyorum zaten sıkıntıda biraz bu öyle duvar izliyorum şimdi dizi film izlemeyi falan denicem yine uyuyamadım
Ben de 2020 İzmir depremini geçirenlerden birisiyim. Tabii ki bizim yaşadıklarımız bu kadar yıkıcı olmasa da İzmir depreminin en yoğun etkisi benim mahallemde yaşanmıştı.
Olaylar bu kadar tazeyken ve arama kurtarma çalışmaları bitmemişken maalesef her gün haberleri okumaktan kendini alamıyorsun. Herkesin acıyı yaşayış şekli farklıdır. Ama sana tavsiyem yapabiliyorsan duygularını içine atma. Ağlamak bana iyi geliyor içimdeki enerjiyi atmak için ben her gece ağlıyodum o yüzden deprem sonrası.
Elinden geldiğince bu olayı normalleştirmen ve eski düzenine geri dönmeye çalışman gerekiyor. Şu an için demiyorum ama tüm bu aktif olaylar bittiğinde yavaş yavaş bu konuyu konuşmamaya ve etrafından uzaklaştırmaya başlayabilirsin. Günün sonunda elinden pek bir şey gelmiyor çünkü. Ölenler için inanıyorsan dua etmek, sahip olduklarına şükretmek ve kötü duyguları göz ardı etmek geliyor bir tek içinden.
Bahsettiğin psikolojiden çıkmak zaman alıyor maalesef. Ben İzmir depreminden sonra her şey düzeldiğinde bile en küçük kıpırtıda deprem oluyor diye sarsılıp tavandaki lambalara bakıyodum sallanıyor mu diye. Bu alışkanlığı bırakmam da aylarımı aldı.
Kısacası önce sahip olduklarına şükredip sonrasında ihtiyacı olan insanlara odaklanmak en iyisi. Sonraki süreçte ise zamanla duygular silikleşiyor ve yaşananlar anı olarak kalıyor.
Olaylar bu kadar tazeyken ve arama kurtarma çalışmaları bitmemişken maalesef her gün haberleri okumaktan kendini alamıyorsun. Herkesin acıyı yaşayış şekli farklıdır. Ama sana tavsiyem yapabiliyorsan duygularını içine atma. Ağlamak bana iyi geliyor içimdeki enerjiyi atmak için ben her gece ağlıyodum o yüzden deprem sonrası.
Elinden geldiğince bu olayı normalleştirmen ve eski düzenine geri dönmeye çalışman gerekiyor. Şu an için demiyorum ama tüm bu aktif olaylar bittiğinde yavaş yavaş bu konuyu konuşmamaya ve etrafından uzaklaştırmaya başlayabilirsin. Günün sonunda elinden pek bir şey gelmiyor çünkü. Ölenler için inanıyorsan dua etmek, sahip olduklarına şükretmek ve kötü duyguları göz ardı etmek geliyor bir tek içinden.
Bahsettiğin psikolojiden çıkmak zaman alıyor maalesef. Ben İzmir depreminden sonra her şey düzeldiğinde bile en küçük kıpırtıda deprem oluyor diye sarsılıp tavandaki lambalara bakıyodum sallanıyor mu diye. Bu alışkanlığı bırakmam da aylarımı aldı.
Kısacası önce sahip olduklarına şükredip sonrasında ihtiyacı olan insanlara odaklanmak en iyisi. Sonraki süreçte ise zamanla duygular silikleşiyor ve yaşananlar anı olarak kalıyor.
git etraftakilere yardım etsene bundan güzel şans mı var birisini kurtarmaya yardım edersin hayatın boyunca kötü geçirdiğin travma olacak bu an birden hayatın boyunca hatırlayacağın ve kahraman hissedeceğin ana dönüşür.
Deprem olduğundan beri geceleri uyumuyorum evde birisi uyandığında anca uyuyabiliyorum sanki her zaman birinin tetikte olması gerekiyormuş gibi. İnsan "benim başıma gelse ne yaparım" diye düşünmeden edemiyor. Oturduğum 45 senelik evde sanki ölümü bekliyorum ve yapıcak hiçbir şeyim yok.
Vader lordum yazdığım gibi elimden geleni yapıyorum ama ailemin da bana ihtiyacı var ve gidip fiziksel yardım etmeye gidemiyoruz. burdan ne kadar destek olunuyorsa ettiğimi düşünüyorum. sürekli deprem uyarısı veriliyor. her hangi durumda burda annemin babamın yanında olmak istiyorum. zor durumda kimse onlara yardım etmeyecek biliyorum. anne tarafımda maraşlı oldugu için orası biraz fazla etkilendi. sürekli birilerinden haber bekledik. dediğim gibi onlardan da gelen oldu buraya. bir yandan onlara da ediyorum. hani gidip fiziksel yardımım olacağını bilsem marasta hatay da çok yakın. ama ne bir eğitimim var ne de ailem yüzünden burayı terk edebiliyorum.
pirilpirilogranci bitti artık olm depremi kırıldı fay durdu artık bidah adeprem yok. ailene olablecek bişye yok bunda sonra ben orda olsam otturamazdım şahsen evde. sen kendine mazeret üretiyorsun.
Vader lordum durum hiç öyle değil evler falan bosaltiliyor insanlar sokakta yada müstakil eve gidiyor her yerden farklı bir ses bir korku var burada anlatamayacağım şekilde artcidan bile korkuyoruz ara ara sallamaya da devam ediyor bu psikoloji çok kötü zaten atlatamiyorum
elazığ depreminde elazığda mahalle arası eski bir binadaydım, nasıl yıkılmadı hala şaşırıyorum. depremin ertesi günü istanbula girdim ve geceleri yatarken kendime kendime sallandığımı fark ettim, bir anda sallanıyor gibi hissedip uyanıyordum, telefonun fenerini açıp avize sallanıyor mu diye kontrol ediyorum, ilk gece 4-5 kere yaşadım bunu. saatlerce uyuyamadım. sonraki günlerde de devam etti fakat gün gün azaldı. sallanma hissinin gitmesi ve uykumun düzene girmesi 3 hafta falan sürdü. sadece eve özel değil dışarıda bir yere gittiğim de de bir titreşim falan hissetsem hemen deprem geliyordu aklıma, deprem olduğunu düşünüyordum. çok kötü psikoloji, insanı sürekli tetikte tutuyor ve inanılmaz yorucu bir şey, zihnin bunu kaldırması çok zor.
pirilpirilogranci o bölgeyi terk etmedikçe psikolojin düzelmeyecek maalesef. Bilinçaltında bulunduğun yer güvenli değil algısı oturdu bir kere. İmkanınız varsa başka bir yere gidin bence.
gece olduğunda çok korkmamıştım ama sabah olan deprem daha çok korkuttu normalde depremden çok korkan birisi değildim şimdi ise en ufak bi sarsıntıda yerimden fırlıyorum, geceleri asla yatamıyorum sallantılar durmuyor çünkü, bu süreçte iyi gelen tek şey tiny house building videolarına bakmak dünden beri prefabrik evler, çelik evler vs araştırıyorum, küçük küçük hayaller kuruyorum, kendimi bildim bileli şehirde yaşamak istemiyordum, köyde yaşamayı istiyordum bu olaydan sonra da iyice karar verdim şehirden binadan betondan nefret ediyorum. sana tavsiyem dikkatini dağıtacak şeyler bul gelecekle ilgili iyi şeyleri düşün, biliyorum şuan o kadar zor ki bunu yapmak ama bir şekilde alışmamız ve bu süreci aşmamız gerekiyor.
Gaziantep'te uyurken yakalandım depreme, havalimanında çalıştığım için birkaç saat sonra yardım uçuşları başladı ve oraya gittim 25-30 saatlik vardiyalar yaptım, her ülkeden tonlarca kargo geliyor yüzlerce arama kurtarma ekibi geliyor. Depremi ve dışarıyı düşünecek çok zamanım olmadı ama şimdi dışarıdaki durumu görmeye vaktim oluyor ve yaşadığım anı düşünmeye vaktim oluyor. Çok kötü gerçekten. Her sesi sallantıyı deprem sanıyorum. Mahallem bomboş. Binamda sadece benim ışığım yanıyor. Herkes gitmiş. Ekmek alacak yiyecek alacak market bulamadım az önce. Zaman lazım, her şeyin bitmesini istiyorum ama normale dönmek çok vakit alacak gibi duruyor maalesef.
Grkrece Sith Saber » The Walking Dead S5B9
Bu ne ya bütün ölenler tyreese in başına toplandı bi rahmetli dedem eksik
DogukanTek Jedi Warrior » Better Call Saul S6B9
Gus Fring in özel gün için saklıyorum dediği içki Don Eladio nun sonunu getiren içki olma ihtimali nedir acaba
Benim de aklıma geldi ama Gus o işi tekila ile hallediyordu sanki. Burada şaraptan konuşuyorlar