İstatistikler
Cevapladığı yorumlar
Mache Jedi Consular » Shingeki no Kyojin
Anime önyargımı kıran, hikayesi mükemmel işlenmiş, her karakterle (iyi kötü fark etmeden) empati kurabileceğiniz ve anlayabileceğiniz, içine çeken ve gerçekten büyük emek harcandığı hissedilen bir seriydi. Bir karaktere sövüp birkaç bölüm sonra "oha aslında o kadar da kötü değilmiş" dediğiniz ama hala algılarınızda kötü olabileceği korkusu yaratan ya da çok sevdiğiniz bir karakter için "hiç beklemezdim bu kötülüğü" diyebileceğiniz bir yapım olmuş bence.
Son sezon apayrı bir dünyaydı resmen. Zaten seriyi distopik tür sanmıştım ama son sezonda distopyayla alakası yokmuş resmen kandırıldık dedirtti bana. İyi mi oldu kötü mü anlayamadım ama kesinlikle her bölümü için söylemek istediğim tek şey; izlediğim için zerre pişman olmadım. Aksine beni bu kadar bağlayıp bitmesine biraz üzüldüm diyebilirim.
Gerçi bitti de denilemez çünkü dizi de bir son yok..
Kendi kendime alternatif sonlar kuruyorum. Saçma olmuş bir film yaratabilmek uğruna serinin sonunu getirmemişler. Final sezon değil bu sezon finali, film ise final olacak denilebilir yani. Final sezon deyip yeni bir sezon getirirlerse daha da saçma olur.
Seriyi bir sona bağlamaları gerek nasıl olacağı ise muallak...
Son sezon apayrı bir dünyaydı resmen. Zaten seriyi distopik tür sanmıştım ama son sezonda distopyayla alakası yokmuş resmen kandırıldık dedirtti bana. İyi mi oldu kötü mü anlayamadım ama kesinlikle her bölümü için söylemek istediğim tek şey; izlediğim için zerre pişman olmadım. Aksine beni bu kadar bağlayıp bitmesine biraz üzüldüm diyebilirim.
Gerçi bitti de denilemez çünkü dizi de bir son yok..
Kendi kendime alternatif sonlar kuruyorum. Saçma olmuş bir film yaratabilmek uğruna serinin sonunu getirmemişler. Final sezon değil bu sezon finali, film ise final olacak denilebilir yani. Final sezon deyip yeni bir sezon getirirlerse daha da saçma olur.
Seriyi bir sona bağlamaları gerek nasıl olacağı ise muallak...
Gizlenen 1 yanıtı da gör! Çatlarsın yoksa...
serş bitti sonlandı hiç birşey açıkkalmadı sonlanmayan nek i senin için?
Vader Final sezonunun ilk bölümleri ile son bölümleri arasına epey bir zaman girdiği için bu şekilde bir yorum yapmıştım. Serinin finalinin devamının sağlanması için böyle bir açıklık bırakıldığını düşünüyorum. Yani aslında tam bir son yok bu yüzden bölümleri biraz daha devam ettirip seriyi sonlandırmayı hedefliyorlar bence.
Mache hayır finale yakışan bir çizim yapmak için zaman kazandılar sadece. anime yapmak animasyon gibi kolay birşe değil çünkü bilgisayar üstüne iki 3d karakteri hareket ettirerek yapmıyorsun bir hareket çıkartırken aynı karakterin milim milim hareketini belki 1000 defa çizmek zorunda kalıyorsun. O yüzden genelde anime szezonları ya 2 senede 1 geliyor yada çok fight içeriyorsa one punch man gibi 5 senede bir geliyor :)
AOT'in ana yapımcısı Wit Stüdyo'ydu ama 4. sezonu neden üstlenmedi MAPPA ya devrewtti çünkü biz çizemeyiz birebir o heycanı veremeyiz MAPPA dha profesyonel diye mappaya devretti. bi git 28. bölüme bak 4. sezon birde 29. bölüme bak aradaki farkı gör ikiside mappa ama birisihızlı birşekilde acil cizilen diğeri 1 sene sonra geen hafta yayına giren anime böyle birşey işte. Sene sonun tek bölümlük final izleyeceğiz yaklaşık 4 sene sürmüş olacak oı bölümü çizmeleri ve şanın ayakışır bir şekilde final olmuş olacak . Başka hiç bir sebebi yok. Aynı şekilde manga gibi btecek farklı bir son yok.
AOT'in ana yapımcısı Wit Stüdyo'ydu ama 4. sezonu neden üstlenmedi MAPPA ya devrewtti çünkü biz çizemeyiz birebir o heycanı veremeyiz MAPPA dha profesyonel diye mappaya devretti. bi git 28. bölüme bak 4. sezon birde 29. bölüme bak aradaki farkı gör ikiside mappa ama birisihızlı birşekilde acil cizilen diğeri 1 sene sonra geen hafta yayına giren anime böyle birşey işte. Sene sonun tek bölümlük final izleyeceğiz yaklaşık 4 sene sürmüş olacak oı bölümü çizmeleri ve şanın ayakışır bir şekilde final olmuş olacak . Başka hiç bir sebebi yok. Aynı şekilde manga gibi btecek farklı bir son yok.
Vader Anladım lordum, bu şekilde düşünmemiştim haklısınız. İlk anime deneyimim olduğu için detayları göz ardı etmişim.
Spectacular Sith Warrior » Sosyal » İtiraf
İntiharı düşünen arkadaşlarım, arkadaşım var. Ben de bazen ölümcül ve asla kurtulamayacağım bir hastalığa veya random bir trafik kazası geçirip toptan ortalardan kaybolmayı düşünüyorum. Hayattan keyif almamaya başladım. Napsak?
Gizlenen 14 yanıtı da gör! Çatlarsın yoksa...
İntihar asla bir kurtuluş olarak düşünülmemeli insanoğlu bukadar aciz bir varlık değil.
Mücadele edeceksin aklın ve mantığın var seni mutsuz eden şeylerden uzaklaş kendine bir meşgale bul hayattan zevk almaya bak.
İntihar etmek hayatına son vermek acizliktir bizlerin yaradılışında acizlik yoktur.
Mücadele edeceksin aklın ve mantığın var seni mutsuz eden şeylerden uzaklaş kendine bir meşgale bul hayattan zevk almaya bak.
İntihar etmek hayatına son vermek acizliktir bizlerin yaradılışında acizlik yoktur.
ToruKMactoR şu yorumları yapmayın artık ya cidden çoğu insan nasıl böyle düşünebiliyor anlamış değilim. Güç gösterisinde değiliz bunun acizlikle ne alakası var? Sen kanser oldun diyelim kansere yenildiğinde aciz mi oluyorsun? Mental bir hastalık bu da. Akıl ve mantık bir yere kadar devam etmeni sağlıyor sonrasında pek bir yardımı dokunmuyor çünkü full kontrol edebileceğin bir şey değil bu. Ayrıca intihar bir kurtuluş değil, yokoluşun sonudur. Bu şekilde olan yorumlarınla ihtihara meyili olan bir kişiye yardımcı olamazsın asla o yüzden yardımcı olmak istiyorsan bunun farklı yolları var
intihar fikri olmalı bence Ciroran'ın intihar fikri olmasaydı kendimi çoktan öldürmüş olurdum. cümlesi çok anlamlı üstteki yoruma da katılıyorum. depresyonda olan birine neden depresyondasın demek gibi biraz.
Cesaretin varsa hiç bekleme. Korkak birisi olmasam şimdiye kadar intihar etmiştim.
Toptan ortalardan kaybolmayacaksın seni seven kim varsa kendinle beraber gömeceksin özellikle akrabaların
çevrendeki insanlar için bir aptallık etkisinden başka bir şey olmayacaksın seni oraya götürenler için "napalim kaderi böyleymiş" lafından başka ders olmayacak sebep ne bilmem ama bunu yapmak hiçbir şeye değmez
çevrendeki insanlar için bir aptallık etkisinden başka bir şey olmayacaksın seni oraya götürenler için "napalim kaderi böyleymiş" lafından başka ders olmayacak sebep ne bilmem ama bunu yapmak hiçbir şeye değmez
Bence senin aradığın şey huzur. Ölüm düşüncesi bana hep huzur vermiştir. Uzaklaşmak kaybolmak isterdim.
Bu şekilde hissettiğim zamanlarda hep içime kapandım. İnsanlarla arama mesafeler koydum kendimi çok göstermemeye çalıştım bolca kitap okudum müzik dinledim. İçime kapandıkça daha huzurlu oldum sonrasında insanlar konusunda daha seçici davranmaya başladım beni yoran bana iyi hissettirmeyen insanlardan uzaklaştım.
Şimdi ise intihar ve ölüm benim için uzak düşünceler.
Bu şekilde hissettiğim zamanlarda hep içime kapandım. İnsanlarla arama mesafeler koydum kendimi çok göstermemeye çalıştım bolca kitap okudum müzik dinledim. İçime kapandıkça daha huzurlu oldum sonrasında insanlar konusunda daha seçici davranmaya başladım beni yoran bana iyi hissettirmeyen insanlardan uzaklaştım.
Şimdi ise intihar ve ölüm benim için uzak düşünceler.
Kaliteli bir doktora görünmek en mantıklısı. Bir kişi intihar etmeyi gerçekten istiyor olabilir ama genellikle kimyasal dengesizlikler nedeniyle böyle bir istek oluşuyor. Örnek verecek olursam bir arkadaşım intihar girişiminde bulundu ve yapılan testlerde hormon değerleri altüst çıktı. Yine bir arkadaşım aynı şekilde düşünüyordu ve ilaç kullandığında bu düşünceleri yok oldu.
Ayrıca intihar etmek isteyen arkadaşlarınızla bu konuyu iyice konuşmanızı öneririm. Birisi intihar konusu açtığında onu dinlememek veya konuyu kapatmak en mantıksız şeydir. Sanılanın aksine intihar eden kişiler bu olay olmadan önce olabildiğince yardım ararlar. Örnek verecek olursam lise döneminde alt dönemden bir arkadaşım intihar edeceğini herkese söylüyordu ve rehber öğretmeni hiçbir şey yok deyip dinlenmesi için ailesinin yanına köye gönderdi. Sonrasında ise çocuk orda uçurumdan atladı.
Anlattığım şeylerin özeti: Düşünceleriniz değerli ama size ait olmayabilir. Eğer hormonlarla alakalı bir şeyse D vitamini eksikliğinden ölmek kadar saçma bir son olur bu. Bu yüzden iyi bir doktora ayrılabildiği kadar bütçe ayrılmalı.
Ayrıca intihar etmek isteyen arkadaşlarınızla bu konuyu iyice konuşmanızı öneririm. Birisi intihar konusu açtığında onu dinlememek veya konuyu kapatmak en mantıksız şeydir. Sanılanın aksine intihar eden kişiler bu olay olmadan önce olabildiğince yardım ararlar. Örnek verecek olursam lise döneminde alt dönemden bir arkadaşım intihar edeceğini herkese söylüyordu ve rehber öğretmeni hiçbir şey yok deyip dinlenmesi için ailesinin yanına köye gönderdi. Sonrasında ise çocuk orda uçurumdan atladı.
Anlattığım şeylerin özeti: Düşünceleriniz değerli ama size ait olmayabilir. Eğer hormonlarla alakalı bir şeyse D vitamini eksikliğinden ölmek kadar saçma bir son olur bu. Bu yüzden iyi bir doktora ayrılabildiği kadar bütçe ayrılmalı.
İntihar düşünenlere bir öneri yapomak isterim vasfınız y oksa ailenizde üzüntüden başka birşey bırakmaycaksınız özellikle anneniz uzun yıllar boyunca acı çekecek kendini kahredek belki yüzü bir daha gülmeyecek o yüzden ondan önce bir yok olma denemesi yapın nasıl mesela?
bir gece alın randım bir yre bir bilet kafanızda planlayın sıfırdan bir hayat kurmayı deneyin hiç bilmediğinzi randım bir yere atlayın gidin kaçak yolla yurt dışıda olabilir. 1 ay bi çabalayın bakalım ailenizde o arada br kahrolsun. Ve ne kadar bu duruma dayanabileceğini görün. Belki bu deneyim size birşeyler katar tek başına da olsa birşeyeri başarabildikten sonra aile desteği ile daha iyi biryere gelebileceğinzi görüp geri dönersiniz yada bir sonraki aşamaya geçersiniz.
Ama zaten ihtiharı kafanıza koyduysanız bunu bir son görev gibi düşünün yani ne oalcak dunyaı bir dah agörmeyceksin bir görev misali bunu yapmayı denesen en azında değişik birşey aptımda oyle gidiyorum dersin.
Ama şunuda k endinize sorun içinde bulunduğunuz hal gerçekten hayattan zevk almamak mı yoksa ilgi bunalımında olup ilgi çekmeye calışmak mı? Gençlik zamanımızda bizimde etrafımızda hayttan evk almıyorum abi bir gün ieçcem zehri intihar edi gidecem diye sayıklayan bir akradaş vardı yolda yürürken spor ayakkabuı ile paslı bi çivinin üstüne basıp ağaına girmişti çivi beni hastanaye götürün hasataneye götürn tetenoz olcam diye heycan yapmıştı lan dur bişey yok sabret gidecez derken taksiye atlayıp gitmişti o hesap canı cok kıymetliymiş meğerse:)
Bu arada "bence yapmalısıni ben korkak olmasam çoktan yapardım" gibi intiharı övmek, teşvik etmek veya iyi birşeymiş gibi göstermek" ölüm sebebidir. Uyarayım yukarıda birini cücükledim yazılarınıza dikkat edin ona göre.
bir gece alın randım bir yre bir bilet kafanızda planlayın sıfırdan bir hayat kurmayı deneyin hiç bilmediğinzi randım bir yere atlayın gidin kaçak yolla yurt dışıda olabilir. 1 ay bi çabalayın bakalım ailenizde o arada br kahrolsun. Ve ne kadar bu duruma dayanabileceğini görün. Belki bu deneyim size birşeyler katar tek başına da olsa birşeyeri başarabildikten sonra aile desteği ile daha iyi biryere gelebileceğinzi görüp geri dönersiniz yada bir sonraki aşamaya geçersiniz.
Ama zaten ihtiharı kafanıza koyduysanız bunu bir son görev gibi düşünün yani ne oalcak dunyaı bir dah agörmeyceksin bir görev misali bunu yapmayı denesen en azında değişik birşey aptımda oyle gidiyorum dersin.
Ama şunuda k endinize sorun içinde bulunduğunuz hal gerçekten hayattan zevk almamak mı yoksa ilgi bunalımında olup ilgi çekmeye calışmak mı? Gençlik zamanımızda bizimde etrafımızda hayttan evk almıyorum abi bir gün ieçcem zehri intihar edi gidecem diye sayıklayan bir akradaş vardı yolda yürürken spor ayakkabuı ile paslı bi çivinin üstüne basıp ağaına girmişti çivi beni hastanaye götürün hasataneye götürn tetenoz olcam diye heycan yapmıştı lan dur bişey yok sabret gidecez derken taksiye atlayıp gitmişti o hesap canı cok kıymetliymiş meğerse:)
Bu arada "bence yapmalısıni ben korkak olmasam çoktan yapardım" gibi intiharı övmek, teşvik etmek veya iyi birşeymiş gibi göstermek" ölüm sebebidir. Uyarayım yukarıda birini cücükledim yazılarınıza dikkat edin ona göre.
Stan Güzel kardeşim kansere yenildin diye aciz olmuyorsun hayattan kaçtığın için sonucda dünyada kör olup hiç bir şeyi kendi yüzünü bile bilmeyen insanlar var yada bir yatağa bağlı birilerine muhtaç yaşayan insanlarda var yaşam karşımıza ne çıkaracak bilemeyiz belki içimizden biride yarın o duruma düşebilir sonuçda herşey insanlar için.
Benim anlatmaya çalıştığım intihar asla bir kurtuluş olarak görülmemeli ve gösterilmemeli.
Benim anlatmaya çalıştığım intihar asla bir kurtuluş olarak görülmemeli ve gösterilmemeli.
ToruKMactoR işte benim anlatmak istediğim de hastalıktan ölündüğünde vücut artık tedavilerle birlikte yaşam mücadelesi verip sonunda direnç gösterememesinden kaynaklı. Mental hastalıkları da buna göre yorumlamak gerekiyor. Artık beyin sayesinde mantık/akıl yürütülemez bir hale geliyor ve sonuç intihara gidiyor.
İntiharı kurtuluş olarak görenler işinde iflas edenler/5 kuruş parası kalmayanlar veya hayatını baskı altında yaşayanlar olarak yorumlanabilir. Ancak bunun dışındakilerin intihar düşüncesi kurtuluş olarak adlandırılamaz
İntiharı kurtuluş olarak görenler işinde iflas edenler/5 kuruş parası kalmayanlar veya hayatını baskı altında yaşayanlar olarak yorumlanabilir. Ancak bunun dışındakilerin intihar düşüncesi kurtuluş olarak adlandırılamaz
Vader
Lordum, düşüncelerinize kesinlikle katılıyorum ve bende kendi düşüncelerimle şu şekilde ekleme yapmak istedim:
Öncelikle bu yazıyı yazan kişi ( melihtili) çok yakın bir dostumdur ve arkasından üzülecek ne bir annesi ne de bir babası var. İkisini de maalesef kaybetmiş. Bir konuşmamızda yıllardır bu şekilde düşündüğünü belli etmişti. Sahip olduğu tek şey onu seven insanlar. Ben ve benim gibi insanlar yani dostları böyle bir insanı kaybederse çok üzülür ancak. Tabi ki bir anne baba yerini tutmaz ama böylesine değer verdiğim bir insanı kaybetmek beni kahrederdi.
Uzun zaman önce çok sevdiğim bir arkadaşımı kaybettim. Çok pozitifti onu görünce günüm şenlenirdi, sürekli planlar yapardı ve yaşamayı çok severdi. Böyle pozitif bir insanı kaybedince bazı gerçekleri fark ettim. Bir süre içime kapandım tabi. O zamanlar çok karamsar bir yapım vardı ama sonra yaşamayı ne kadar çok sevdiğimi gördüm. Sanırım arkadaşımın içinde kalanları yaşatma arzusu doğdu kafamda. Bunu da her zaman çevreme yansıtmaya çalıştım. Pozitif bir insan oldum. Mesela üzgün birini gördüğümde derdini anlatmasını istemedim, önce onu güldürmeye çalıştım. Sevdiğim insanlara en iyi şekilde nasıl destek olabilirim onları nasıl güldürebilirim diye düşündüm.
Dert dinlemekte bazı zamanlar insanı yoruyor bu arada. Kafamı yastığa koyduğum anda binbir türlü düşünce geçiyor aklımdan. Ama her gecenin bir sabahı var olduğunu bilerek uyuyorum. Sabah olunca her şeyin çözüleceğine inanıyorum. Çözülmese bile iyi yanından bakıyorum. Aynı şekilde bunu yazan kişiye de hem değer verdiğimi hem de yaşamak için milyonlarca sebep olduğunu belli etmeye çalıştım ama bazı insanlar zordur ve o da zor bir insan. Bir şeyleri anlamaları için zamana ihtiyaçları gerekir. Ya da bizim onları anlamamız için zaman gerekir.
Kötü şeyler yaşanıyor ve yaşanacak illaki ama bazı kötülüklerin ardında güzel sonuçlar da oluyor. Ben karamsar yapımdan kurtuldum ve bu, o çok sevdiğim ve maalesef kaybettiğim güzel insanın sayesinde oldu. Ne kadar istemesek de inanmasak da kötü şeyler var ancak bunlara o kadar çok odaklanıyoruz ki güzel şeyleri göremiyoruz.
At gözlüğüyle bakmak derler ya, aynen o şekilde.
Hiçbirimiz kusursuz yaşamıyoruz ama bakış açımızı değiştirerek kusurları da bir parçamız olarak kabullenmemiz mümkün bittabi.
Ben bu yazıyı yazan insana, dostuma; yaşamayı kendi gözlerimle gördüğüm gibi güzellikeri ile anlatsam da içinde var olan onu yiyip bitiren düşünceleri atması tamamen ona bağlı. Yapılacak tek şey yanında olmak olur.
Destek olmak her insanın ilacıdır. Arkamızda bize değer verdiğini bildiğimiz insanlar olunca hayata daha sıkı tutunuyoruz. Ama bir noktada sadece zaman... biraz zaman her şeyi çözer, ya kötü ya iyi ama bir şeyler çözülür.
Hepimiz bir gün sahip olduğumuz hayatlarımıza veda edeceğiz.
Ruhumuzu özgür kılabilmek için o günü kendi ellerimizle getirmek yerine doyasıya yaşamayı tercih etmek varken neden yaşamımızı kendi ellerimizle kaybediyoruz ki?
Lordum, düşüncelerinize kesinlikle katılıyorum ve bende kendi düşüncelerimle şu şekilde ekleme yapmak istedim:
Öncelikle bu yazıyı yazan kişi ( melihtili) çok yakın bir dostumdur ve arkasından üzülecek ne bir annesi ne de bir babası var. İkisini de maalesef kaybetmiş. Bir konuşmamızda yıllardır bu şekilde düşündüğünü belli etmişti. Sahip olduğu tek şey onu seven insanlar. Ben ve benim gibi insanlar yani dostları böyle bir insanı kaybederse çok üzülür ancak. Tabi ki bir anne baba yerini tutmaz ama böylesine değer verdiğim bir insanı kaybetmek beni kahrederdi.
Uzun zaman önce çok sevdiğim bir arkadaşımı kaybettim. Çok pozitifti onu görünce günüm şenlenirdi, sürekli planlar yapardı ve yaşamayı çok severdi. Böyle pozitif bir insanı kaybedince bazı gerçekleri fark ettim. Bir süre içime kapandım tabi. O zamanlar çok karamsar bir yapım vardı ama sonra yaşamayı ne kadar çok sevdiğimi gördüm. Sanırım arkadaşımın içinde kalanları yaşatma arzusu doğdu kafamda. Bunu da her zaman çevreme yansıtmaya çalıştım. Pozitif bir insan oldum. Mesela üzgün birini gördüğümde derdini anlatmasını istemedim, önce onu güldürmeye çalıştım. Sevdiğim insanlara en iyi şekilde nasıl destek olabilirim onları nasıl güldürebilirim diye düşündüm.
Dert dinlemekte bazı zamanlar insanı yoruyor bu arada. Kafamı yastığa koyduğum anda binbir türlü düşünce geçiyor aklımdan. Ama her gecenin bir sabahı var olduğunu bilerek uyuyorum. Sabah olunca her şeyin çözüleceğine inanıyorum. Çözülmese bile iyi yanından bakıyorum. Aynı şekilde bunu yazan kişiye de hem değer verdiğimi hem de yaşamak için milyonlarca sebep olduğunu belli etmeye çalıştım ama bazı insanlar zordur ve o da zor bir insan. Bir şeyleri anlamaları için zamana ihtiyaçları gerekir. Ya da bizim onları anlamamız için zaman gerekir.
Kötü şeyler yaşanıyor ve yaşanacak illaki ama bazı kötülüklerin ardında güzel sonuçlar da oluyor. Ben karamsar yapımdan kurtuldum ve bu, o çok sevdiğim ve maalesef kaybettiğim güzel insanın sayesinde oldu. Ne kadar istemesek de inanmasak da kötü şeyler var ancak bunlara o kadar çok odaklanıyoruz ki güzel şeyleri göremiyoruz.
At gözlüğüyle bakmak derler ya, aynen o şekilde.
Hiçbirimiz kusursuz yaşamıyoruz ama bakış açımızı değiştirerek kusurları da bir parçamız olarak kabullenmemiz mümkün bittabi.
Ben bu yazıyı yazan insana, dostuma; yaşamayı kendi gözlerimle gördüğüm gibi güzellikeri ile anlatsam da içinde var olan onu yiyip bitiren düşünceleri atması tamamen ona bağlı. Yapılacak tek şey yanında olmak olur.
Destek olmak her insanın ilacıdır. Arkamızda bize değer verdiğini bildiğimiz insanlar olunca hayata daha sıkı tutunuyoruz. Ama bir noktada sadece zaman... biraz zaman her şeyi çözer, ya kötü ya iyi ama bir şeyler çözülür.
Hepimiz bir gün sahip olduğumuz hayatlarımıza veda edeceğiz.
Ruhumuzu özgür kılabilmek için o günü kendi ellerimizle getirmek yerine doyasıya yaşamayı tercih etmek varken neden yaşamımızı kendi ellerimizle kaybediyoruz ki?
Mache tabiiki güzel yazmışsın önemli başarmak yada başarmamak değil geri ye seni hatırlayacakları birşeyler bırakmak. Onlin rpg gibi bile denebilir. Bazı insanlar başarıyı para pul olarak görür ona kavuşamayınca hayatlarının bok gib iolduğunu düşünür ve iniharı tercih ederler ama bilseler para pul gerçekten hayatıd evam ettirebilmek adına bir amaç değil insan mutlu olmadıkça...
Bende hayatımda cok şey yaşadım çok ağır şeyler yaşadım hiç bir zaman anlatmadım belki çoğunuzun kaldıramayacağı , yaşama devam etmek istemeyeceği şeyler yaşadığpımı düşünüyorum ama ne dile getirdim nede getirirm çünkü hiç birşey sebep değil biri insan kendisinden vazgeçmemeli haklı yada haksız sebep olamaz. muhakkak tutunmaya caşlışacağı başka bir dal vardır.
Sana ihtiyacı olan muhakak birileri vardır. Ve dah aacok erken yaşlarınız genç daha hayatı yaşamdınız nasibiniz ve kısmetinizle henuz karşılaşmadınız. Yarın ne oacağı belli değilkjen belki cok buyuk fırsatı ayağınızla tepip yaşamamayı seçiyorsunuz.
Bırakın abi bu kadar kafa takmay bırakın hayat nasıl devam ediyrsa oyle etsin.
Bende hayatımda cok şey yaşadım çok ağır şeyler yaşadım hiç bir zaman anlatmadım belki çoğunuzun kaldıramayacağı , yaşama devam etmek istemeyeceği şeyler yaşadığpımı düşünüyorum ama ne dile getirdim nede getirirm çünkü hiç birşey sebep değil biri insan kendisinden vazgeçmemeli haklı yada haksız sebep olamaz. muhakkak tutunmaya caşlışacağı başka bir dal vardır.
Sana ihtiyacı olan muhakak birileri vardır. Ve dah aacok erken yaşlarınız genç daha hayatı yaşamdınız nasibiniz ve kısmetinizle henuz karşılaşmadınız. Yarın ne oacağı belli değilkjen belki cok buyuk fırsatı ayağınızla tepip yaşamamayı seçiyorsunuz.
Bırakın abi bu kadar kafa takmay bırakın hayat nasıl devam ediyrsa oyle etsin.
intihara meyilli olan herkes acilen bir psikiyatri ile görüşmeli. Bu deli olduğunuz anlamına gelmiyor. Tükenmişlikle alakalı bir durum. Hormanal bir durum. Çok basit bir deyişle vücutta doğal yollarla üretilmeyen mutluluk hormanlarını bir şekilde yapay yollarla belirli bir süre dışarıdan karşılamak gerekiyor.
Sizi yoran, mutsuz eden şeylerden uzaklaşın derim. zorla, nefret ettiğiniz bir düzenin içindeyseniz, düzeninizi değiştirin, kendinizi değil alışkanlıklarınızı öldürün. Fiziksel sağlığınız yerinde değilse bunun peşine düşün.
İntihar edecek kadar nefesimin yorulduğu, boğulduğum bir günde düşüncelerimin, anlık hislerimin yorgunluğunun olduğu bir günde, hiç ummadığım bir insan durdurdu beni, şimdi bakınca kendime gerçekten o anın yorgunluk ve gerçeklikten kaçma hissi olduğunu anlıyorum.
Hisleriniz, hormonlarınız sizi yanıltıyor arkadaşlar, felsefi olarak çıkmazda hissediyorsanızda bir yanınız biliyor ki en kotu, en carpici olumsuz düşüncenizinde tam tersini de kabul etmek mumkun, peki niye edemiyorsunuz, çünkü hormonal olarak beslenmiyorsunuz veya aşamadığınız bir travmanız var sindiremediğiniz. Her ikisi de dışardan yardım ile çözümü mümkün olabilecek şeyler.
Mutluluğu, huzurlu bir yaşamı olan kimse ölüme koşmaz, bunu elde etme ve diger olumlu perspektifi elde etme sansini arayin. Kendinizi bulduğunuz şeylere zaman ayırın. Canınızı sıkan şeylere siktiri çekin önemsemeyin, canınızdan vazgeçme noktasına gelmişsiniz zaten sizden önemli değil.
Kendi eşsiz varlığınızı bir düşünün, kim bilir neler yaşadınız, neleri aştınız bugüne dek, hala sevinecek üzülecek tonla şeyi bulmanız mümkün, canlı hissedebilmek mümkün, hep birlikte kendimizi aramaya devam edelim, kendimizi sağlıklı fikirlerle yeni şeylerde bulduğumuzda bitecek olay.
İntihar edecek kadar nefesimin yorulduğu, boğulduğum bir günde düşüncelerimin, anlık hislerimin yorgunluğunun olduğu bir günde, hiç ummadığım bir insan durdurdu beni, şimdi bakınca kendime gerçekten o anın yorgunluk ve gerçeklikten kaçma hissi olduğunu anlıyorum.
Hisleriniz, hormonlarınız sizi yanıltıyor arkadaşlar, felsefi olarak çıkmazda hissediyorsanızda bir yanınız biliyor ki en kotu, en carpici olumsuz düşüncenizinde tam tersini de kabul etmek mumkun, peki niye edemiyorsunuz, çünkü hormonal olarak beslenmiyorsunuz veya aşamadığınız bir travmanız var sindiremediğiniz. Her ikisi de dışardan yardım ile çözümü mümkün olabilecek şeyler.
Mutluluğu, huzurlu bir yaşamı olan kimse ölüme koşmaz, bunu elde etme ve diger olumlu perspektifi elde etme sansini arayin. Kendinizi bulduğunuz şeylere zaman ayırın. Canınızı sıkan şeylere siktiri çekin önemsemeyin, canınızdan vazgeçme noktasına gelmişsiniz zaten sizden önemli değil.
Kendi eşsiz varlığınızı bir düşünün, kim bilir neler yaşadınız, neleri aştınız bugüne dek, hala sevinecek üzülecek tonla şeyi bulmanız mümkün, canlı hissedebilmek mümkün, hep birlikte kendimizi aramaya devam edelim, kendimizi sağlıklı fikirlerle yeni şeylerde bulduğumuzda bitecek olay.
Negatiflerle dolmak enerjisi düşük yerlerde bulunmak vücuda bedensiz varlıkların yapışmasına neden olabilir. Bu da vücudunuzda artık başka başka senden olmayan önerileri duymaya sebep olabilir. Örnek veriyorum al bu taşı şu cama at bişey olmaz intihar et ne olabilirki gibi düşüncelerle doluyorsunuz ve hayatınızda birçok şey yolunda gitmemeye başlıyacaktır. nwylasr önerisi gibi bende bu zımbırtılarla uğraşıyorum ve hayata daha farklı bir şekilde bakmaya ve görmeye başladım. Eğer bu konularla ilgili görüşmek istersen özelden yazabilirsin. Bu konularda işinde iyi olan birine yönlendirebilirim. Ayrıca hayattan keyif almıyorsan şeker hastalığı yakında baş göstermeyede başlar.
Eğer ben bu tür şeylerle uğraşamam diyorsanda Bisiklet veya koşuyu önerebilirim. İnanılmaz bir şekilde farklı insanlarla tanışıp çeşitli yerler görebiliyorsun. Bisiklet için eğer İstanbul'da yaşıyorsan sana eşlik edebilirim.
Not : bedensiz varlıklar 3 harfliler değildir.
Eğer ben bu tür şeylerle uğraşamam diyorsanda Bisiklet veya koşuyu önerebilirim. İnanılmaz bir şekilde farklı insanlarla tanışıp çeşitli yerler görebiliyorsun. Bisiklet için eğer İstanbul'da yaşıyorsan sana eşlik edebilirim.
Not : bedensiz varlıklar 3 harfliler değildir.
MergenKuha Sith Warrior » @Mache
Republic arasına sızmış tarafına sızmış imperial yoldaşım bu yolculukta başarmış olduğun başarılardan ötürü seni Admiralliğe terfi ediyorum içerideki bağlantılarımız ile en yakin zamanda Padwan olacaksın. Canı gönülden bayramını kutlar gözlerinden öperim Asker!
Artık ajanın değilim! Cumhuriyet için savaşan bir askerim ve yakında çabalarımın karşılığını alacağım, Padawan olacağım! Karanlıkla doldurduğun zihnimi Usta Yoda aydınlığa kavuşturdu, seni yok etmek artık temel hedefim!
Ama bugünlük değil bayramda küslük olmaz, mutlu bayramlar :)
Ama bugünlük değil bayramda küslük olmaz, mutlu bayramlar :)
Mache Republic, özgürlük için savaştıklarını düşünmeni istiyorlar. Yalanlarının tek kelimesine bile inanma. İmparatorluğa kadar özgürlüğün ne olduğunu bilmiyordum. Özgürlük hukuk, özgürlük düzen demektir. Bütün isyancılar kaosu istiyor.