Bi arkadaşım eve çıkmayı planlıyor, ev bulma sürecinde bende kalıyor. Daha bir hafta bile olmadı ama bana bir yıl geçmiş gibi geliyor. Arkadaş aslında sığır gibi yaşamıyor gayet de iyi çocuk hatta sayılı yakın diyebileceğim arkadaşlarımdan ama burda olduğu her gün bana işkence. Şunu öğrendim ki, asla başka bir insanla aynı evde yaşayamam ev arkadaşlığı denen konseptin de pü allah belasını versin. Beraber yaşadığım her insandan, yakın arkadaşım olsa bile, 2. günden sonra nefret etmeye başlıyorum.