21.yuzyilda fakir diye nitelendirilecek bir ailenin bir aylik gida masrafini kurbana "giren" sekiz kisiden birinin payi dahi karsilayabilecekken israrla hicbir sey vermeden en buyuk seyi, bir cani alma davasina gonul koymus olan hicbir bireyi su yasima dek anlayamadim.
Dini gerekliligi yerine getirme amacini tasiyan ve/veya bir emir oldugu icin degil, yapmasi gerektigini hissettigi icin yardim yapan, kesilen eti amcasinin 3.derece kuzeni 5.kavurmasini yesin diye saklamak yerine ihtiyaci olanla paylasan, bir aileyi doyurmanin bir "kurban" adamaktan daha onemli oldugu bilincine sahip herkesi de benden kucukse yanaklarindan, buyukse ellerinden oper selamlarim.
Sahsi fikrim bu yondedir, kimseyi alindirmak veya gucendirmek istemem ancak dusuncem budur.
Hepimizin bayrami guzel gecsin, bilincli gecsin. Asil amacin et yemek degil, fakiri doyurmak ve bir olmak oldugu unutulmasin.