İstatistikler
En çok dinlediği şarkılar
Son dinlediği şarkılar
Beğendiği gönderiler
dividedlife Sith Spy » Sosyal » Genel
Yarın sabah kan tahlili vermem gerekiyor. Aç olmam gerekiyor ve biliyorsunuz su bile içmemeniz yönünde bir kanı var. Peki sigara da bu konuya dahil mi? Sigara içip kan tahlili verirsek bir sorun olur mu?
Gizlenen 1 yanıtı da gör! Çatlarsın yoksa...
hormonları etkileyeceği için geceden itibaren içilmemeli
Google Arama Motoru > Yarın sabah kan tahlili vermem gerekiyor. Aç olmam gerekiyor ve biliyorsunuz su bile içmemeniz yönünde bir kanı var. Peki sigara da bu konuya dahil mi? Sigara içip kan tahlili verirsek bir sorun olur mu? > Sonuç : https://t.ly/D5GEr
Sigara içebilirsin bir sorun olmaz kan tahlili için aç gideceksen olay kan şekerinin düşük olduğu anda kan tahlili yapmaktır. Yemek yemediğin sürece, herhangi bir besin almadığın sürece kan şekerin yükselmez.
Ameliyat öncesi kan tahlili ise içmemelisin. Yani burada içip içmemen ne için kan tahlili yaptıracağınla alakalı bir durumdur.
Ameliyat öncesi kan tahlili ise içmemelisin. Yani burada içip içmemen ne için kan tahlili yaptıracağınla alakalı bir durumdur.
Vader teşekkürler hepinize, sigara etkilemiyormuş belki benim gibi bilemeyenler vardır. bilginize
Bigfrizzyhead Sith Warrior » Sosyal » Genel
1074092
Gönderideki bulundugum son durumu yazıyorum
İlk sene sınava hiç çalışmadan girdim ve 460k küsür dandik bir sıralama yaptım, 2. Sene totalde 1 ay falan calışarak sınava girdim ve yine 220k küsür dandik bir sıralama yaptım.. sonuç olarak mezuna kaldığım sene hiç akıllanmadım ve dediğim hiçbir şeyi yapmadım: ne meslek hedefi buldum, ne sözelden girdim (dershaneye yazılırken sözelden girmek istiyorum diye baya belirtmiştim ama sonuç olarak sayısala konuldum, nasıl olduğu hakkında en ufak fikrim yok ama sözele gitmediğim için pişman değilim) ne de adam akıllı çalıştım. Bir sene daha mezuna kalacaktım ama ailem çok tepki verdi: "ilk sene çalışmadın neyse dedik ikinci seneye de bıraktırdık yine çalışmadın, bir sene daha yine bıraktırırız ama kesin olarak çalışacağım dersen" dediler tabi bir sürü tartışmamız da oldu, gayette haklı buluyorum onları. Onlar öyle konuşunca ben kendime güvenemedim ve dedikleri bölümü yazdım: fizyoterapi ve rehabilitasyon. Hiç fikrim olmayan ve düşünmediğim bir bölümdü, hâlâ öyle. Her zaman şey diye düşünmüşümdür "insanlar nasıl sadece sıralamasının yettiği bölümleri yazar, niye hayalinin peşinden koşmaz ya da ailesi dedi diye yazar?" sonunda bende onlardan oldum şuan kykda bunları yazıyorum.
Şuan lise sonda olan ve az zamanım kaldı mezuna kalacağım diyen ve şimdiye kadar hiç güzelce çabalamamış, temeli olmayan bi arkadaşım varsa şunu demek istiyorum ki (istisnalar kaideyi bozmaz) mezuna kalınca da çalışmıyorsun ben denedim olmadı. Eğer mezun bir arkadaşım varsa ya da yine lise sonda olup şey diyen arkadaşlarım varsa "ünide çalışırım ya en azından kafam rahat olur" yine çalışmıyorsun ben öyle de dedim, tabi daha önümüzde 5-6 ay var ne olur bilmem ama yine çalışacağımı düşünmüyorum. Bundan sonra şey kalıyor "ya bi üniyi bitireyim elimde mesleğim olsun, yine universite okurum" bence o en zor ihtimal ama önümüzdeki yıllar ne getirir kim bilir
Ben bu süreçte çok uzun sürsede şunu fark ettim, çabalamadan hiçbir şey olmuyor ve ne istediğinin farkında olup arkasında dimdik durman, ayağını yere sert basman gerekiyor. Ben çok çabuk gaza gelen ve ondan daha çabuk pes eden bir insanım bu da benim en büyük sorunum. Ama cidden her şeyden önce ne istediğini bulman gerekiyor, bulduktan sonra kazanırsın elde edersin sevmezsin öyle şeylerde olur sonra gidip yeni istediğin şeyi ararsın. İnsansın sonuçta. Orda da şey yazmışım "istemediğim bir meslekte ömrümü harcamak istemiyorum ki." Bu yazı şimdi "kararsızlıkla yıllarımı geçirip delireceğime, istemediğjm mesleği istemeye çalışırım"a dönüştü.
Kendi süreciminde bittiğini düşünmüyorum şurda birkaç aya 20 yaşına gireceğim ve daha önümde uzun bir yol var, artık sadece anın tadını çıkarmaya çalışıyorum.
Buraya hep "ziku bende başardım, dereceye girdim şu üniyi kazandım (havalı popüler devlet ünileri)" gönderisi atmak istemiştim ama kaderde bunu yazmak varmış, neyse belki önümüzdeki yıllarda güzel seyler başarırsam yazarım :'D
Gönderideki bulundugum son durumu yazıyorum
İlk sene sınava hiç çalışmadan girdim ve 460k küsür dandik bir sıralama yaptım, 2. Sene totalde 1 ay falan calışarak sınava girdim ve yine 220k küsür dandik bir sıralama yaptım.. sonuç olarak mezuna kaldığım sene hiç akıllanmadım ve dediğim hiçbir şeyi yapmadım: ne meslek hedefi buldum, ne sözelden girdim (dershaneye yazılırken sözelden girmek istiyorum diye baya belirtmiştim ama sonuç olarak sayısala konuldum, nasıl olduğu hakkında en ufak fikrim yok ama sözele gitmediğim için pişman değilim) ne de adam akıllı çalıştım. Bir sene daha mezuna kalacaktım ama ailem çok tepki verdi: "ilk sene çalışmadın neyse dedik ikinci seneye de bıraktırdık yine çalışmadın, bir sene daha yine bıraktırırız ama kesin olarak çalışacağım dersen" dediler tabi bir sürü tartışmamız da oldu, gayette haklı buluyorum onları. Onlar öyle konuşunca ben kendime güvenemedim ve dedikleri bölümü yazdım: fizyoterapi ve rehabilitasyon. Hiç fikrim olmayan ve düşünmediğim bir bölümdü, hâlâ öyle. Her zaman şey diye düşünmüşümdür "insanlar nasıl sadece sıralamasının yettiği bölümleri yazar, niye hayalinin peşinden koşmaz ya da ailesi dedi diye yazar?" sonunda bende onlardan oldum şuan kykda bunları yazıyorum.
Şuan lise sonda olan ve az zamanım kaldı mezuna kalacağım diyen ve şimdiye kadar hiç güzelce çabalamamış, temeli olmayan bi arkadaşım varsa şunu demek istiyorum ki (istisnalar kaideyi bozmaz) mezuna kalınca da çalışmıyorsun ben denedim olmadı. Eğer mezun bir arkadaşım varsa ya da yine lise sonda olup şey diyen arkadaşlarım varsa "ünide çalışırım ya en azından kafam rahat olur" yine çalışmıyorsun ben öyle de dedim, tabi daha önümüzde 5-6 ay var ne olur bilmem ama yine çalışacağımı düşünmüyorum. Bundan sonra şey kalıyor "ya bi üniyi bitireyim elimde mesleğim olsun, yine universite okurum" bence o en zor ihtimal ama önümüzdeki yıllar ne getirir kim bilir
Ben bu süreçte çok uzun sürsede şunu fark ettim, çabalamadan hiçbir şey olmuyor ve ne istediğinin farkında olup arkasında dimdik durman, ayağını yere sert basman gerekiyor. Ben çok çabuk gaza gelen ve ondan daha çabuk pes eden bir insanım bu da benim en büyük sorunum. Ama cidden her şeyden önce ne istediğini bulman gerekiyor, bulduktan sonra kazanırsın elde edersin sevmezsin öyle şeylerde olur sonra gidip yeni istediğin şeyi ararsın. İnsansın sonuçta. Orda da şey yazmışım "istemediğim bir meslekte ömrümü harcamak istemiyorum ki." Bu yazı şimdi "kararsızlıkla yıllarımı geçirip delireceğime, istemediğjm mesleği istemeye çalışırım"a dönüştü.
Kendi süreciminde bittiğini düşünmüyorum şurda birkaç aya 20 yaşına gireceğim ve daha önümde uzun bir yol var, artık sadece anın tadını çıkarmaya çalışıyorum.
Buraya hep "ziku bende başardım, dereceye girdim şu üniyi kazandım (havalı popüler devlet ünileri)" gönderisi atmak istemiştim ama kaderde bunu yazmak varmış, neyse belki önümüzdeki yıllarda güzel seyler başarırsam yazarım :'D
Gizlenen 1 yanıtı da gör! Çatlarsın yoksa...
"Ağaç yaş iken eğilir"... Yaşı arttıkça gövdesi sertleşir ve hiç bir güç ona şekil veremez. Haddinden fazla güçte ya kökünden kopmasına veya kırılmasına sebep olur. Ama asla şekle girmeyecektir.
Yazdığın şeylerde kendini suçlu bulmuşsun evet suçlusun fakat senden daha suçlu olanlar var. Ailen düşündüğün kadar masum ve haklı değil. Çünkü bir üst paragrafta ki "ağaç" ile alakalı deyimi es geçtikleri için.
İyi gitaristler maksimum 8 yaşında gitara başlayan kişilerden oluşur. Piyanistler de keza öyle. Hatta herşeyin en iyisi küçük yaştan itibaren onla ilgilenen kişilerden çıkar. 18 yaşında resim çizmeye karar veren kişi asla bir ressam olmayacaktır.
Ailen 7 yaşından itibaren eğitim konusunda herşeyi sana ve okula bırakmış gibi duruyor. Seni ders çalışmaya itecek zevkli aktivitelerle "ders çalışma, okuma ve öğrenme" fiillerine itmiş ve sevdirmiş olsaydı sen şuan belki yine kyk'da olacaktın fakat iyi bir üniversitenin, iyi bir bölümünde derslerin çok ağır ve çalışıyor olduğundan bahsedecektin. Örneğin "tıp okuyacaklara öneri, ezber yeteneğinizi geliştirin" gibi cümleler kuracaktın.
Yani senin öneri yaptığın kişiler lise çağına gelmiş insanlar. Şu ana kadar calışmamışlarsa asla bundan sonra da calışmayacaklardır. Boş bir öneri. 7 ysşındaki cocuklarında yazdığını okuma şansı yok.
İş ailede bitiyor. Sen mesela bu şekilde eğitildin, sen de çocuğunu bu şekilde eğiteceksin. Kendi için ders calışmayan insan cocuğu için de onunla oturup ders calışmayacaktır. Çünkü ona eğitim verebilmen adına senin ondan önce calışıp konuları öğrenmen gerekecektir.
İşin özü süper zeka felan değilseniz eğitimde aile faktörü çok ama çok önemli bir kök detaydır.
Yazdığın şeylerde kendini suçlu bulmuşsun evet suçlusun fakat senden daha suçlu olanlar var. Ailen düşündüğün kadar masum ve haklı değil. Çünkü bir üst paragrafta ki "ağaç" ile alakalı deyimi es geçtikleri için.
İyi gitaristler maksimum 8 yaşında gitara başlayan kişilerden oluşur. Piyanistler de keza öyle. Hatta herşeyin en iyisi küçük yaştan itibaren onla ilgilenen kişilerden çıkar. 18 yaşında resim çizmeye karar veren kişi asla bir ressam olmayacaktır.
Ailen 7 yaşından itibaren eğitim konusunda herşeyi sana ve okula bırakmış gibi duruyor. Seni ders çalışmaya itecek zevkli aktivitelerle "ders çalışma, okuma ve öğrenme" fiillerine itmiş ve sevdirmiş olsaydı sen şuan belki yine kyk'da olacaktın fakat iyi bir üniversitenin, iyi bir bölümünde derslerin çok ağır ve çalışıyor olduğundan bahsedecektin. Örneğin "tıp okuyacaklara öneri, ezber yeteneğinizi geliştirin" gibi cümleler kuracaktın.
Yani senin öneri yaptığın kişiler lise çağına gelmiş insanlar. Şu ana kadar calışmamışlarsa asla bundan sonra da calışmayacaklardır. Boş bir öneri. 7 ysşındaki cocuklarında yazdığını okuma şansı yok.
İş ailede bitiyor. Sen mesela bu şekilde eğitildin, sen de çocuğunu bu şekilde eğiteceksin. Kendi için ders calışmayan insan cocuğu için de onunla oturup ders calışmayacaktır. Çünkü ona eğitim verebilmen adına senin ondan önce calışıp konuları öğrenmen gerekecektir.
İşin özü süper zeka felan değilseniz eğitimde aile faktörü çok ama çok önemli bir kök detaydır.
Her insanın kendine özgü yeteneği olduğuna inanırım: bazıları yeteneklerini görmeden ölür bazıları erken yaşta keşfeder bazıları ömürlerinin sonunda hatta yeteneklerini keşfettiği halde hâlâ dünya taradından keşfedilmemiş yetenekleride vardır. ama türkiyede yetenekler genel olarak nasıl budanır konulu eğitim ile gidiyoruz. Belki müzik kulağın iyidir belki iyi bir yazarsındır ama senden beklenenler bunlar olmadığıdan yeteneğini kullanman için eline geçen en ufak şansı kullanmya çalışman lazım.
Vitiate Dediklerine katılıyorum, hatta eklemek istiyorum. Ailen senden önce yeteneğini keşfetmiş de olabiliyor, fakat yeteneğinin peşinden gitmeyip ülke şartlarına göre "en iyi gelecek" ne ise sana onun peşinden gitmen için baskı da yapabilirler.
Bizzat bu durumu yaşadım, fakat farkına vardıktan sonra kendi istediğim şey ne ise onu yaptım. Hem ben mutluyum, hem de onları mutlu edecek bir başarı verdim. Hayatın tıp, diş hekimliği, eczacılık veya hukuk okumadan yaşanmayacağını düşünen bir aile de bende var, bunlara ek siz haricinde ailedeki her birey tıpçı olunca baskı 3-5 katına çıkıyor maalesef. El becerilerim daha 3 yaşında kalem - kağıt ve makasla tanışmam sayesinde başladı, çizim yapmaya bayılırdım. Bizimkiler de bunun farkındaydı, fakat "bu senin hobin olsun, iş için başka bir şeye odaklan" dediler. Sırf el becerisinden dolayı diş hekimi olmamı istediğime ikna bile edildim. Evet, zeki bir öğrenciydim ama üniversite sınavında heyecan yaptım ve bana göre düşük bir sıralamaya girdim. Fakat ne mi oldu, iç mimarlık bölümüne direkt girebildiğimi gördüm. Onca sene tıp okuyup bitirmiş abimin bu zorlukları ben de çekmeyeyim diye "git elle tutulur, kendin de rahat edebileceğin bir bölüm seç" demesiyle gaza gelip ilk sıraya yazdım, kazandım da. Şart bile konuldu bana: "Ya bizim istediğimiz bölümü okuyacaksın, ya da istediğin bölüm neyse gidip en iyisi olacaksın" diye. Her sene bölümün ilk üç sıralamasına oynayarak dereceyle bitirdim, istedikleri başarıyı onlara da vermiş oldum. Şimdi de yüksek lisans yapmaya hazırlanıyorum, yani istediğin şey ne ise biraz da ipleri senin eline aldığını göstererek yaparsan başarı da seninle birlikte gelir. İnan ki diş hekimliği okusaydım belki başarılı olurdum ama seveceğimi hiç sanmıyorum, çünkü ben ezber yapmaktan nefret eden biriyim.
Seni yorsa dahi bundan mutluluk duyacağın; sabır çektirecek hale gelse dahi sonucunda mutlu olacağını bildiğin ve önündeki 30 yıl daha katlanabileceğine emin olduğun iş ne ise onu yap. Diğer türlü "ben şunu okumak istiyordum ama bunu oldum" diyen milyonlarca insandan hiçbir farkın kalmaz. Şuan FTR okuyorsun, belki birçok şey için çoktaaaan geç olduğunu düşünüyorsundur ama emin ol ki değil. Okuduğun bu süre boyunca, bölümü sevip sevmediğine bir bak. 4 mü 2 yıllık mı bilmiyorum ama eğer 4 yıllık ise yüksek lisans için diğer hangi bölümlerle bu işini birleştirebilirsin buna bak. Hatta sağlık bölümünde okuduğun için yurt dışındaki iş imkanlarına da bakabilirsin. İnan şuan çok ihtiyaç var yurt dışında. Sahip olduğun için sana sunabileceği ne kadar imkan var, bunları gözden geçir. Bir şeyler olmadı diye ipleri elden bırakırsan hiçbir zorlukla başa çıkamazsın.
Ay çok konuştum, kusura bakmayın :D .
Bizzat bu durumu yaşadım, fakat farkına vardıktan sonra kendi istediğim şey ne ise onu yaptım. Hem ben mutluyum, hem de onları mutlu edecek bir başarı verdim. Hayatın tıp, diş hekimliği, eczacılık veya hukuk okumadan yaşanmayacağını düşünen bir aile de bende var, bunlara ek siz haricinde ailedeki her birey tıpçı olunca baskı 3-5 katına çıkıyor maalesef. El becerilerim daha 3 yaşında kalem - kağıt ve makasla tanışmam sayesinde başladı, çizim yapmaya bayılırdım. Bizimkiler de bunun farkındaydı, fakat "bu senin hobin olsun, iş için başka bir şeye odaklan" dediler. Sırf el becerisinden dolayı diş hekimi olmamı istediğime ikna bile edildim. Evet, zeki bir öğrenciydim ama üniversite sınavında heyecan yaptım ve bana göre düşük bir sıralamaya girdim. Fakat ne mi oldu, iç mimarlık bölümüne direkt girebildiğimi gördüm. Onca sene tıp okuyup bitirmiş abimin bu zorlukları ben de çekmeyeyim diye "git elle tutulur, kendin de rahat edebileceğin bir bölüm seç" demesiyle gaza gelip ilk sıraya yazdım, kazandım da. Şart bile konuldu bana: "Ya bizim istediğimiz bölümü okuyacaksın, ya da istediğin bölüm neyse gidip en iyisi olacaksın" diye. Her sene bölümün ilk üç sıralamasına oynayarak dereceyle bitirdim, istedikleri başarıyı onlara da vermiş oldum. Şimdi de yüksek lisans yapmaya hazırlanıyorum, yani istediğin şey ne ise biraz da ipleri senin eline aldığını göstererek yaparsan başarı da seninle birlikte gelir. İnan ki diş hekimliği okusaydım belki başarılı olurdum ama seveceğimi hiç sanmıyorum, çünkü ben ezber yapmaktan nefret eden biriyim.
Seni yorsa dahi bundan mutluluk duyacağın; sabır çektirecek hale gelse dahi sonucunda mutlu olacağını bildiğin ve önündeki 30 yıl daha katlanabileceğine emin olduğun iş ne ise onu yap. Diğer türlü "ben şunu okumak istiyordum ama bunu oldum" diyen milyonlarca insandan hiçbir farkın kalmaz. Şuan FTR okuyorsun, belki birçok şey için çoktaaaan geç olduğunu düşünüyorsundur ama emin ol ki değil. Okuduğun bu süre boyunca, bölümü sevip sevmediğine bir bak. 4 mü 2 yıllık mı bilmiyorum ama eğer 4 yıllık ise yüksek lisans için diğer hangi bölümlerle bu işini birleştirebilirsin buna bak. Hatta sağlık bölümünde okuduğun için yurt dışındaki iş imkanlarına da bakabilirsin. İnan şuan çok ihtiyaç var yurt dışında. Sahip olduğun için sana sunabileceği ne kadar imkan var, bunları gözden geçir. Bir şeyler olmadı diye ipleri elden bırakırsan hiçbir zorlukla başa çıkamazsın.
Ay çok konuştum, kusura bakmayın :D .
Cisarovna benim ailem de aynisi bende resim cizmeyi cok seviyorum ya da el işi şeyler yapmayı cok seviyorum hatta bir ara kitap ayracı yapıp satmayı denemiştim. Eğitimini alıp cizgiroman çıkarayım falan diye sakasina konustugumda bile "hobi olarak yap, hobi olarak çiz" cevabı ile karşılaşıyorum her seferinde.
4 yıllığa yerleştim, baska bir bolume gecemezsem (suan gecmek icin bir cabam yok) aynı sürecte 2 dilde (ingilizce ve japonca) kendimi gelistirmeye calisacagim sonrasinda yurtdisini dusunmek isterim
4 yıllığa yerleştim, baska bir bolume gecemezsem (suan gecmek icin bir cabam yok) aynı sürecte 2 dilde (ingilizce ve japonca) kendimi gelistirmeye calisacagim sonrasinda yurtdisini dusunmek isterim
halilibrahimctn Sith Juggernaut » Sosyal » Genel
Arkadaşlar selamlar android telefondan iphone'a geçiş yaptım ve ilk kurulumda Whatsapp mesajlarını , "IOS'a aktar " uygulaması ile aktardım fakat bugün ne oldu ise bir anda bir şey oldu ve Whatsapp'taki tüm mesajlarım gitti ve yedeği de geri yükleyemiyorum . Bunun çözümünü bilen biri varsa yardımcı olursa çok sevinirim.
halilibrahimctn Sith Juggernaut » Succession S1B1
İşleyiş bakımından biraz yavaş geldi ama aile içi gerginlik ve şirket kuran birinin tavırları olarak bence gerçeğe çok yakın.Zengin aile yaşanstısı nasldır tam bilemem ama bence içerideki çatışmalar aynı böyledir.
Hayırlısıyla yarın İzmir /Narlıdereye teslim oluyorum. Mesleğim aşçılık ama kime sorsam aşçı olduğunu söyleme diyor. Tecrübeli kişiler biraz bilgi verirse sevinirim.
Gizlenen 18 yanıtı da gör! Çatlarsın yoksa...
Belki farklı bir görüşün yardımı dokunur, aşçı olduğunu söyleme
Yemekler zaten artık kışlada yapılmıyor, dışarıdan geliyor. Aşçı olduğunu söylemenin artı ya da eksi bir etkisi olacağını sanmıyorum. Gerçi yemekhane ile ilgili bir angarya iş üzerine kalabilir, bence de söyleme.
Bazı tugaylarda halen asker yapıyor yemekleri. Bence söyleme.
ne iş yaptığını kimseye söyleme. kalabalığa duyuru yapıyolar salağın teki atlıyor komutanım x aşçıymış, y berbermiş diye söylüyor. saçma saçma angarya yüklüyolar. bana olmuştu aranızda öğretmen var mı diyolar kafamı gömüyorum yanımdaki salak beni durtuyor. görevde tüm kışlanın bedelli memmniyet anketlerini düzenleme gibi bişi kalem kullanabilen herkesin yapacağı şey yanı.
Bayan Kuaförü değilsen hi birişekilde söylemeyeceksin. Bayan kuaförü ve uzun dönem gittiysen direk alayacaksın özellikle izmir ankara istanbuldayasan ve bayan kuaförüysen ne kadar rütbelinin hanım varsa hepsi sende sabah akşam karılarla çene yaparak askerlik bitiriyorsun birde sahipleniyorlar seni ne azar yersin. Bizm oralarda Tansu die bir kuaför vardı karabükl varsa aramızda muhakkak tanır transgender kendisi erkek ama kadın.
O'na çürük vereceklerdi kabul etmedi gitti askere rol yaptı resmen vatani görevimi yapicam kimseye laf söyletmem dedi. 18 ay abak 18 ay. İstanbul maltepede. bayan Kuaförüyüm diyor bakıyorlar durumuda anlıyorlar komutanların eşleriin yanınaveriyorlar bunu da sahipleniyorlar ben diyor nizamiyeden içeri girerken bölük komuntanı gelmiş gibi herkes kaçışırdı diyor. Bölük komutanını hanımı çok sevmiş bunu kim için kötü diyorsa onun askerlik yanıyor kim için iyi diyorsa onunkjisüper geçiyormuş.
Şans işte kimine güler kiminede berberim der ne kadar hayatında makas görmemiş bitli preli adam var sabah akşam onu doğrar.
O'na çürük vereceklerdi kabul etmedi gitti askere rol yaptı resmen vatani görevimi yapicam kimseye laf söyletmem dedi. 18 ay abak 18 ay. İstanbul maltepede. bayan Kuaförüyüm diyor bakıyorlar durumuda anlıyorlar komutanların eşleriin yanınaveriyorlar bunu da sahipleniyorlar ben diyor nizamiyeden içeri girerken bölük komuntanı gelmiş gibi herkes kaçışırdı diyor. Bölük komutanını hanımı çok sevmiş bunu kim için kötü diyorsa onun askerlik yanıyor kim için iyi diyorsa onunkjisüper geçiyormuş.
Şans işte kimine güler kiminede berberim der ne kadar hayatında makas görmemiş bitli preli adam var sabah akşam onu doğrar.
sakın söyleme. gece patates soğan doğrarsın gündüz nöbete gidersin. bizim karargah bölüğünde hem çalışıyorlardı hem nöbet tutuyorlardı.
kardeşim ben 2017 de askere gittim giderken bütün evraklarımı fakslattım 1 ay sonra meslek seçimlerinde ben aşçıyım dedim beni aşçı yapın mülakata gittim kazandım mardin Kızıltepe jandarma komando taburun da 11 ay askerlik yaptım. Kaçak sigara getirdiler para vermedim içkimi getirdiler para vermedim telefonum serbestti mutfağın altında rütbeli lojmanı vardı wifi bile verdiler.
Uzman çavuşların gazinosuna gidip çay sigara okey oynadım rütbelilerle hala görüşürüm çoğuyla.
sabahları adamlara çorba götürdüm kahvaltıda poğaça yemesinler diye para verirlerdi almazdım çok dua ettiler
akşam göreve giderlerdi çay yapardım yemek yapardım mangal yakardım.
Kral gibi askerlik yaptım 1 kere çarşıya çıkmadım izin yapmadım her gün mutfaktaydım ama sikim taşağıma denkti
herkese sevdirdim kendimi bu tamamen şans.
kötü günler de geçirdim kavga da ettim bütün bölüğün içinde üst devrelerime de sövdüm şikayet ettiler bölük komutanım dövmedi bile beni ki bizim bölük komutanı adamın amınakoyardı
aşçı olarak gitmek istiyorsan git bildiğin işi yaparsın
yok ben nöbet tutucam dersen uykun piç olur gece 3-5 e kalkarsın
acemilik zaten sıkıntı ilk gittiğin gün anlarsın benim burda ne işim var diye ama 6 ay idare edersin
unutma asker de mantık yok
sadece emret komutanım emredersiniz komutanım var
bide çok dik başlı olmak iyi değil aslanı kediye siktirirler üzülürsün
Uzman çavuşların gazinosuna gidip çay sigara okey oynadım rütbelilerle hala görüşürüm çoğuyla.
sabahları adamlara çorba götürdüm kahvaltıda poğaça yemesinler diye para verirlerdi almazdım çok dua ettiler
akşam göreve giderlerdi çay yapardım yemek yapardım mangal yakardım.
Kral gibi askerlik yaptım 1 kere çarşıya çıkmadım izin yapmadım her gün mutfaktaydım ama sikim taşağıma denkti
herkese sevdirdim kendimi bu tamamen şans.
kötü günler de geçirdim kavga da ettim bütün bölüğün içinde üst devrelerime de sövdüm şikayet ettiler bölük komutanım dövmedi bile beni ki bizim bölük komutanı adamın amınakoyardı
aşçı olarak gitmek istiyorsan git bildiğin işi yaparsın
yok ben nöbet tutucam dersen uykun piç olur gece 3-5 e kalkarsın
acemilik zaten sıkıntı ilk gittiğin gün anlarsın benim burda ne işim var diye ama 6 ay idare edersin
unutma asker de mantık yok
sadece emret komutanım emredersiniz komutanım var
bide çok dik başlı olmak iyi değil aslanı kediye siktirirler üzülürsün
Adam bugün koğuşta ilk gecesini geçiriyor, aşçı olduğunu söylememesi gerektiğini biliyordur artık sadece. İzmir'de ve yaza yakın bir zamanda askerliğe gitti, acemilik çok zor olacak zor. :D Umarım ev izninde falan görürsün yazdığımı. İzmir komando eğitim bölgesi kanka, sikecekler seni. Usta birliğinde değişmezse yandın ki ne yandın.
anytime aşçı olduğumu söyledim, İzmir Ordu evinde ızgaracıyım, keyfim yerinde. Acemi birliğim değişmezse de rahat ederdim çünkü Narlıdere baya sakin bi yer. Komutanlar soruyor telefon lazım mı diye.
Aşırı amele iş olmadıkça (ki acemilikte ve ustalığın ilk zamanlarında genel olarak amele iş olur) , çalışmak iş yapmak iyidir vakit hızlı geçer. Mesleğini söyle, sadece genel mutfağa değil kışla gazino ve ordu evlerine geçme ihtimalin var. Hiçbir vasıf görülmeyip emniyet muhafıza gidip dış kule nöbeti tutmaktan iyidir.
Bana da kayseri komando birliği çıktı herkes boku yedin falan diyor xd mesleğim mermercilik
