İstatistikler
En çok dinlediği şarkılar
Beğendiği gönderiler
Eğer bir işi süperstar derecesinde iyi yapacak yeteneğe sahip değilseniz o işi çok iyi yapamadığınız için kaygılanmanıza hiç gerek yok. Yapılan iş her ne olursa olsun. Sadece çevrenize, dünyaya dönüp bakın. Aslında bir çok insanın yaptığı işten uğraştığı şeyden o kadar da haberi yok ya da zamanla bir şeylerin pratiğini oturtarak bir rutinle aynı şeyleri yapmaya devam ediyor. Kısacası bir çok insan bir çok işi sadece idare ediyor. Hayat da tam olarak budur. İdare edebilmek. İdare edin, yapabiliyormuş gibi yapın ya da çok iyi yapamadığınız için üzülmeyin. Çünkü süperstarlar çok az. Bunları başarabilirseniz kendi hayatınızın süperstarı olabilirsiniz. Yaşamak da bir iştir, unutmayın. Nerden aklına böyle şeyler geliyor diye de sormayın, saçma şeyler düşünecek çok vaktim var.
İş hayatı için söylediklerine tamamen katılıyorum. Birileri idare ederken ya da sadece idare edebildiklerinden beklenti oluşmadığından yaptıkları ya da yapamadıkları işler kimsenin gözüne batmazken herkesten iyi olduğumu düşündüğüm özverili çalıştığım ortamda karşılığını alamayınca bir süre sonra kendimi geri çektiğimde benim yapmadığım ya da herkes kadar yaptığım işler göze batıyor kimse uyarılmazken bana gelip eskiden böyle değildin diye utanmadan bir de uyarılıyorum.
DinDjarin başta çok uğraşıp çok çalıştın insanları ona alıştırdığın için herkes senden alıştırdığın çalışma şeklini bekliyor. Biraz salınca normal bir şekilde kasmadan çalışmaya başlayınca göze batıyorsun söylediğin gibi
Arkadaşlar herkese selamlar sınav haftama girmiş bulunuyorum finaline girdiğim tek dersten büte kalmış üst düzey bir öğrenci olarak cuma günki bütünlememde herkesten bol bol şans istiyorum dualarınızı benden esirgemeyin efenim iyi akşamlar dilerim
Bigfrizzyhead Sith Warrior » Sosyal » Genel
1074092
Gönderideki bulundugum son durumu yazıyorum
İlk sene sınava hiç çalışmadan girdim ve 460k küsür dandik bir sıralama yaptım, 2. Sene totalde 1 ay falan calışarak sınava girdim ve yine 220k küsür dandik bir sıralama yaptım.. sonuç olarak mezuna kaldığım sene hiç akıllanmadım ve dediğim hiçbir şeyi yapmadım: ne meslek hedefi buldum, ne sözelden girdim (dershaneye yazılırken sözelden girmek istiyorum diye baya belirtmiştim ama sonuç olarak sayısala konuldum, nasıl olduğu hakkında en ufak fikrim yok ama sözele gitmediğim için pişman değilim) ne de adam akıllı çalıştım. Bir sene daha mezuna kalacaktım ama ailem çok tepki verdi: "ilk sene çalışmadın neyse dedik ikinci seneye de bıraktırdık yine çalışmadın, bir sene daha yine bıraktırırız ama kesin olarak çalışacağım dersen" dediler tabi bir sürü tartışmamız da oldu, gayette haklı buluyorum onları. Onlar öyle konuşunca ben kendime güvenemedim ve dedikleri bölümü yazdım: fizyoterapi ve rehabilitasyon. Hiç fikrim olmayan ve düşünmediğim bir bölümdü, hâlâ öyle. Her zaman şey diye düşünmüşümdür "insanlar nasıl sadece sıralamasının yettiği bölümleri yazar, niye hayalinin peşinden koşmaz ya da ailesi dedi diye yazar?" sonunda bende onlardan oldum şuan kykda bunları yazıyorum.
Şuan lise sonda olan ve az zamanım kaldı mezuna kalacağım diyen ve şimdiye kadar hiç güzelce çabalamamış, temeli olmayan bi arkadaşım varsa şunu demek istiyorum ki (istisnalar kaideyi bozmaz) mezuna kalınca da çalışmıyorsun ben denedim olmadı. Eğer mezun bir arkadaşım varsa ya da yine lise sonda olup şey diyen arkadaşlarım varsa "ünide çalışırım ya en azından kafam rahat olur" yine çalışmıyorsun ben öyle de dedim, tabi daha önümüzde 5-6 ay var ne olur bilmem ama yine çalışacağımı düşünmüyorum. Bundan sonra şey kalıyor "ya bi üniyi bitireyim elimde mesleğim olsun, yine universite okurum" bence o en zor ihtimal ama önümüzdeki yıllar ne getirir kim bilir
Ben bu süreçte çok uzun sürsede şunu fark ettim, çabalamadan hiçbir şey olmuyor ve ne istediğinin farkında olup arkasında dimdik durman, ayağını yere sert basman gerekiyor. Ben çok çabuk gaza gelen ve ondan daha çabuk pes eden bir insanım bu da benim en büyük sorunum. Ama cidden her şeyden önce ne istediğini bulman gerekiyor, bulduktan sonra kazanırsın elde edersin sevmezsin öyle şeylerde olur sonra gidip yeni istediğin şeyi ararsın. İnsansın sonuçta. Orda da şey yazmışım "istemediğim bir meslekte ömrümü harcamak istemiyorum ki." Bu yazı şimdi "kararsızlıkla yıllarımı geçirip delireceğime, istemediğjm mesleği istemeye çalışırım"a dönüştü.
Kendi süreciminde bittiğini düşünmüyorum şurda birkaç aya 20 yaşına gireceğim ve daha önümde uzun bir yol var, artık sadece anın tadını çıkarmaya çalışıyorum.
Buraya hep "ziku bende başardım, dereceye girdim şu üniyi kazandım (havalı popüler devlet ünileri)" gönderisi atmak istemiştim ama kaderde bunu yazmak varmış, neyse belki önümüzdeki yıllarda güzel seyler başarırsam yazarım :'D
Gönderideki bulundugum son durumu yazıyorum
İlk sene sınava hiç çalışmadan girdim ve 460k küsür dandik bir sıralama yaptım, 2. Sene totalde 1 ay falan calışarak sınava girdim ve yine 220k küsür dandik bir sıralama yaptım.. sonuç olarak mezuna kaldığım sene hiç akıllanmadım ve dediğim hiçbir şeyi yapmadım: ne meslek hedefi buldum, ne sözelden girdim (dershaneye yazılırken sözelden girmek istiyorum diye baya belirtmiştim ama sonuç olarak sayısala konuldum, nasıl olduğu hakkında en ufak fikrim yok ama sözele gitmediğim için pişman değilim) ne de adam akıllı çalıştım. Bir sene daha mezuna kalacaktım ama ailem çok tepki verdi: "ilk sene çalışmadın neyse dedik ikinci seneye de bıraktırdık yine çalışmadın, bir sene daha yine bıraktırırız ama kesin olarak çalışacağım dersen" dediler tabi bir sürü tartışmamız da oldu, gayette haklı buluyorum onları. Onlar öyle konuşunca ben kendime güvenemedim ve dedikleri bölümü yazdım: fizyoterapi ve rehabilitasyon. Hiç fikrim olmayan ve düşünmediğim bir bölümdü, hâlâ öyle. Her zaman şey diye düşünmüşümdür "insanlar nasıl sadece sıralamasının yettiği bölümleri yazar, niye hayalinin peşinden koşmaz ya da ailesi dedi diye yazar?" sonunda bende onlardan oldum şuan kykda bunları yazıyorum.
Şuan lise sonda olan ve az zamanım kaldı mezuna kalacağım diyen ve şimdiye kadar hiç güzelce çabalamamış, temeli olmayan bi arkadaşım varsa şunu demek istiyorum ki (istisnalar kaideyi bozmaz) mezuna kalınca da çalışmıyorsun ben denedim olmadı. Eğer mezun bir arkadaşım varsa ya da yine lise sonda olup şey diyen arkadaşlarım varsa "ünide çalışırım ya en azından kafam rahat olur" yine çalışmıyorsun ben öyle de dedim, tabi daha önümüzde 5-6 ay var ne olur bilmem ama yine çalışacağımı düşünmüyorum. Bundan sonra şey kalıyor "ya bi üniyi bitireyim elimde mesleğim olsun, yine universite okurum" bence o en zor ihtimal ama önümüzdeki yıllar ne getirir kim bilir
Ben bu süreçte çok uzun sürsede şunu fark ettim, çabalamadan hiçbir şey olmuyor ve ne istediğinin farkında olup arkasında dimdik durman, ayağını yere sert basman gerekiyor. Ben çok çabuk gaza gelen ve ondan daha çabuk pes eden bir insanım bu da benim en büyük sorunum. Ama cidden her şeyden önce ne istediğini bulman gerekiyor, bulduktan sonra kazanırsın elde edersin sevmezsin öyle şeylerde olur sonra gidip yeni istediğin şeyi ararsın. İnsansın sonuçta. Orda da şey yazmışım "istemediğim bir meslekte ömrümü harcamak istemiyorum ki." Bu yazı şimdi "kararsızlıkla yıllarımı geçirip delireceğime, istemediğjm mesleği istemeye çalışırım"a dönüştü.
Kendi süreciminde bittiğini düşünmüyorum şurda birkaç aya 20 yaşına gireceğim ve daha önümde uzun bir yol var, artık sadece anın tadını çıkarmaya çalışıyorum.
Buraya hep "ziku bende başardım, dereceye girdim şu üniyi kazandım (havalı popüler devlet ünileri)" gönderisi atmak istemiştim ama kaderde bunu yazmak varmış, neyse belki önümüzdeki yıllarda güzel seyler başarırsam yazarım :'D
Gizlenen 1 yanıtı da gör! Çatlarsın yoksa...
"Ağaç yaş iken eğilir"... Yaşı arttıkça gövdesi sertleşir ve hiç bir güç ona şekil veremez. Haddinden fazla güçte ya kökünden kopmasına veya kırılmasına sebep olur. Ama asla şekle girmeyecektir.
Yazdığın şeylerde kendini suçlu bulmuşsun evet suçlusun fakat senden daha suçlu olanlar var. Ailen düşündüğün kadar masum ve haklı değil. Çünkü bir üst paragrafta ki "ağaç" ile alakalı deyimi es geçtikleri için.
İyi gitaristler maksimum 8 yaşında gitara başlayan kişilerden oluşur. Piyanistler de keza öyle. Hatta herşeyin en iyisi küçük yaştan itibaren onla ilgilenen kişilerden çıkar. 18 yaşında resim çizmeye karar veren kişi asla bir ressam olmayacaktır.
Ailen 7 yaşından itibaren eğitim konusunda herşeyi sana ve okula bırakmış gibi duruyor. Seni ders çalışmaya itecek zevkli aktivitelerle "ders çalışma, okuma ve öğrenme" fiillerine itmiş ve sevdirmiş olsaydı sen şuan belki yine kyk'da olacaktın fakat iyi bir üniversitenin, iyi bir bölümünde derslerin çok ağır ve çalışıyor olduğundan bahsedecektin. Örneğin "tıp okuyacaklara öneri, ezber yeteneğinizi geliştirin" gibi cümleler kuracaktın.
Yani senin öneri yaptığın kişiler lise çağına gelmiş insanlar. Şu ana kadar calışmamışlarsa asla bundan sonra da calışmayacaklardır. Boş bir öneri. 7 ysşındaki cocuklarında yazdığını okuma şansı yok.
İş ailede bitiyor. Sen mesela bu şekilde eğitildin, sen de çocuğunu bu şekilde eğiteceksin. Kendi için ders calışmayan insan cocuğu için de onunla oturup ders calışmayacaktır. Çünkü ona eğitim verebilmen adına senin ondan önce calışıp konuları öğrenmen gerekecektir.
İşin özü süper zeka felan değilseniz eğitimde aile faktörü çok ama çok önemli bir kök detaydır.
Yazdığın şeylerde kendini suçlu bulmuşsun evet suçlusun fakat senden daha suçlu olanlar var. Ailen düşündüğün kadar masum ve haklı değil. Çünkü bir üst paragrafta ki "ağaç" ile alakalı deyimi es geçtikleri için.
İyi gitaristler maksimum 8 yaşında gitara başlayan kişilerden oluşur. Piyanistler de keza öyle. Hatta herşeyin en iyisi küçük yaştan itibaren onla ilgilenen kişilerden çıkar. 18 yaşında resim çizmeye karar veren kişi asla bir ressam olmayacaktır.
Ailen 7 yaşından itibaren eğitim konusunda herşeyi sana ve okula bırakmış gibi duruyor. Seni ders çalışmaya itecek zevkli aktivitelerle "ders çalışma, okuma ve öğrenme" fiillerine itmiş ve sevdirmiş olsaydı sen şuan belki yine kyk'da olacaktın fakat iyi bir üniversitenin, iyi bir bölümünde derslerin çok ağır ve çalışıyor olduğundan bahsedecektin. Örneğin "tıp okuyacaklara öneri, ezber yeteneğinizi geliştirin" gibi cümleler kuracaktın.
Yani senin öneri yaptığın kişiler lise çağına gelmiş insanlar. Şu ana kadar calışmamışlarsa asla bundan sonra da calışmayacaklardır. Boş bir öneri. 7 ysşındaki cocuklarında yazdığını okuma şansı yok.
İş ailede bitiyor. Sen mesela bu şekilde eğitildin, sen de çocuğunu bu şekilde eğiteceksin. Kendi için ders calışmayan insan cocuğu için de onunla oturup ders calışmayacaktır. Çünkü ona eğitim verebilmen adına senin ondan önce calışıp konuları öğrenmen gerekecektir.
İşin özü süper zeka felan değilseniz eğitimde aile faktörü çok ama çok önemli bir kök detaydır.
Her insanın kendine özgü yeteneği olduğuna inanırım: bazıları yeteneklerini görmeden ölür bazıları erken yaşta keşfeder bazıları ömürlerinin sonunda hatta yeteneklerini keşfettiği halde hâlâ dünya taradından keşfedilmemiş yetenekleride vardır. ama türkiyede yetenekler genel olarak nasıl budanır konulu eğitim ile gidiyoruz. Belki müzik kulağın iyidir belki iyi bir yazarsındır ama senden beklenenler bunlar olmadığıdan yeteneğini kullanman için eline geçen en ufak şansı kullanmya çalışman lazım.
Vitiate Dediklerine katılıyorum, hatta eklemek istiyorum. Ailen senden önce yeteneğini keşfetmiş de olabiliyor, fakat yeteneğinin peşinden gitmeyip ülke şartlarına göre "en iyi gelecek" ne ise sana onun peşinden gitmen için baskı da yapabilirler.
Bizzat bu durumu yaşadım, fakat farkına vardıktan sonra kendi istediğim şey ne ise onu yaptım. Hem ben mutluyum, hem de onları mutlu edecek bir başarı verdim. Hayatın tıp, diş hekimliği, eczacılık veya hukuk okumadan yaşanmayacağını düşünen bir aile de bende var, bunlara ek siz haricinde ailedeki her birey tıpçı olunca baskı 3-5 katına çıkıyor maalesef. El becerilerim daha 3 yaşında kalem - kağıt ve makasla tanışmam sayesinde başladı, çizim yapmaya bayılırdım. Bizimkiler de bunun farkındaydı, fakat "bu senin hobin olsun, iş için başka bir şeye odaklan" dediler. Sırf el becerisinden dolayı diş hekimi olmamı istediğime ikna bile edildim. Evet, zeki bir öğrenciydim ama üniversite sınavında heyecan yaptım ve bana göre düşük bir sıralamaya girdim. Fakat ne mi oldu, iç mimarlık bölümüne direkt girebildiğimi gördüm. Onca sene tıp okuyup bitirmiş abimin bu zorlukları ben de çekmeyeyim diye "git elle tutulur, kendin de rahat edebileceğin bir bölüm seç" demesiyle gaza gelip ilk sıraya yazdım, kazandım da. Şart bile konuldu bana: "Ya bizim istediğimiz bölümü okuyacaksın, ya da istediğin bölüm neyse gidip en iyisi olacaksın" diye. Her sene bölümün ilk üç sıralamasına oynayarak dereceyle bitirdim, istedikleri başarıyı onlara da vermiş oldum. Şimdi de yüksek lisans yapmaya hazırlanıyorum, yani istediğin şey ne ise biraz da ipleri senin eline aldığını göstererek yaparsan başarı da seninle birlikte gelir. İnan ki diş hekimliği okusaydım belki başarılı olurdum ama seveceğimi hiç sanmıyorum, çünkü ben ezber yapmaktan nefret eden biriyim.
Seni yorsa dahi bundan mutluluk duyacağın; sabır çektirecek hale gelse dahi sonucunda mutlu olacağını bildiğin ve önündeki 30 yıl daha katlanabileceğine emin olduğun iş ne ise onu yap. Diğer türlü "ben şunu okumak istiyordum ama bunu oldum" diyen milyonlarca insandan hiçbir farkın kalmaz. Şuan FTR okuyorsun, belki birçok şey için çoktaaaan geç olduğunu düşünüyorsundur ama emin ol ki değil. Okuduğun bu süre boyunca, bölümü sevip sevmediğine bir bak. 4 mü 2 yıllık mı bilmiyorum ama eğer 4 yıllık ise yüksek lisans için diğer hangi bölümlerle bu işini birleştirebilirsin buna bak. Hatta sağlık bölümünde okuduğun için yurt dışındaki iş imkanlarına da bakabilirsin. İnan şuan çok ihtiyaç var yurt dışında. Sahip olduğun için sana sunabileceği ne kadar imkan var, bunları gözden geçir. Bir şeyler olmadı diye ipleri elden bırakırsan hiçbir zorlukla başa çıkamazsın.
Ay çok konuştum, kusura bakmayın :D .
Bizzat bu durumu yaşadım, fakat farkına vardıktan sonra kendi istediğim şey ne ise onu yaptım. Hem ben mutluyum, hem de onları mutlu edecek bir başarı verdim. Hayatın tıp, diş hekimliği, eczacılık veya hukuk okumadan yaşanmayacağını düşünen bir aile de bende var, bunlara ek siz haricinde ailedeki her birey tıpçı olunca baskı 3-5 katına çıkıyor maalesef. El becerilerim daha 3 yaşında kalem - kağıt ve makasla tanışmam sayesinde başladı, çizim yapmaya bayılırdım. Bizimkiler de bunun farkındaydı, fakat "bu senin hobin olsun, iş için başka bir şeye odaklan" dediler. Sırf el becerisinden dolayı diş hekimi olmamı istediğime ikna bile edildim. Evet, zeki bir öğrenciydim ama üniversite sınavında heyecan yaptım ve bana göre düşük bir sıralamaya girdim. Fakat ne mi oldu, iç mimarlık bölümüne direkt girebildiğimi gördüm. Onca sene tıp okuyup bitirmiş abimin bu zorlukları ben de çekmeyeyim diye "git elle tutulur, kendin de rahat edebileceğin bir bölüm seç" demesiyle gaza gelip ilk sıraya yazdım, kazandım da. Şart bile konuldu bana: "Ya bizim istediğimiz bölümü okuyacaksın, ya da istediğin bölüm neyse gidip en iyisi olacaksın" diye. Her sene bölümün ilk üç sıralamasına oynayarak dereceyle bitirdim, istedikleri başarıyı onlara da vermiş oldum. Şimdi de yüksek lisans yapmaya hazırlanıyorum, yani istediğin şey ne ise biraz da ipleri senin eline aldığını göstererek yaparsan başarı da seninle birlikte gelir. İnan ki diş hekimliği okusaydım belki başarılı olurdum ama seveceğimi hiç sanmıyorum, çünkü ben ezber yapmaktan nefret eden biriyim.
Seni yorsa dahi bundan mutluluk duyacağın; sabır çektirecek hale gelse dahi sonucunda mutlu olacağını bildiğin ve önündeki 30 yıl daha katlanabileceğine emin olduğun iş ne ise onu yap. Diğer türlü "ben şunu okumak istiyordum ama bunu oldum" diyen milyonlarca insandan hiçbir farkın kalmaz. Şuan FTR okuyorsun, belki birçok şey için çoktaaaan geç olduğunu düşünüyorsundur ama emin ol ki değil. Okuduğun bu süre boyunca, bölümü sevip sevmediğine bir bak. 4 mü 2 yıllık mı bilmiyorum ama eğer 4 yıllık ise yüksek lisans için diğer hangi bölümlerle bu işini birleştirebilirsin buna bak. Hatta sağlık bölümünde okuduğun için yurt dışındaki iş imkanlarına da bakabilirsin. İnan şuan çok ihtiyaç var yurt dışında. Sahip olduğun için sana sunabileceği ne kadar imkan var, bunları gözden geçir. Bir şeyler olmadı diye ipleri elden bırakırsan hiçbir zorlukla başa çıkamazsın.
Ay çok konuştum, kusura bakmayın :D .
Cisarovna benim ailem de aynisi bende resim cizmeyi cok seviyorum ya da el işi şeyler yapmayı cok seviyorum hatta bir ara kitap ayracı yapıp satmayı denemiştim. Eğitimini alıp cizgiroman çıkarayım falan diye sakasina konustugumda bile "hobi olarak yap, hobi olarak çiz" cevabı ile karşılaşıyorum her seferinde.
4 yıllığa yerleştim, baska bir bolume gecemezsem (suan gecmek icin bir cabam yok) aynı sürecte 2 dilde (ingilizce ve japonca) kendimi gelistirmeye calisacagim sonrasinda yurtdisini dusunmek isterim
4 yıllığa yerleştim, baska bir bolume gecemezsem (suan gecmek icin bir cabam yok) aynı sürecte 2 dilde (ingilizce ve japonca) kendimi gelistirmeye calisacagim sonrasinda yurtdisini dusunmek isterim
pirilpirilogranci Jedi Path » Sosyal » Oyun
gamepass baya ucuz şu an almak isteyen varsa
Tweet bilgileri alınıyor.