İstatistikler
En çok dinlediği şarkılar
Son dinlediği şarkılar
Beğendiği gönderiler
gozlukorange Darktrooper » Daredevil: Born Again S1B1
Güzel bir ilk bölüm fakat beklentim çok yüksek olunca bendeki o hype'ı tatmin edemedi, sanki bir şeyler eksik gibi
Aynı şekilde düşünüyorum. İlk bölüm olduğu içindir belki. Önümüzdeki bölümlere bakmak lazım
colonel1944 Dark Jedi » Severance S1B9
Güzel sezon finali, tatlı bi noktada kestiler. Dizi görsel olarak çok güzel, müzikler de başarılı. Fikir de aslında çok orijinal ve ilgi çekici AMA başından beri saçma gelen bi nokta var; innie'ler, outie'lerin bildiklerini hatırlamadan cümle dahi kuramaz. Ayırma olayı biraz daha detaylı aktarılmalıydı ki neden bazı şeyler hatırlanırken başka şeyler tamamen bu yeni hafıza bölümünün dışında kalıyor biz de anlayabilelim. Bu düşüncenin verdiği tam olmamışlık hali son bölümde iyice güçlendi. Bir innie nasıl arabaya ilk oturuşunda sürebilir, kırmızı ışıkta durması gerektiğini nerden bilebilir ya da mesela? Belki olur, belki açıklanır, belki daha da anlam kazanır diye diye izledim ama yok, gittikçe derinleşti bu düşüncem.
Bi de outie'lere not yazıp, kendileri içerideyken çipleri kapatsalardı sanki daha mantıklı olurdu. Sırayla birbirlerine anlatırlardı durumları falan. Bina içinde bunu yapamıyorlar gibi bir durum olabilir tabii ama bu da düzgün aktarılmadığı için bilemiyoruz. Ben ilk etapta, asansörün sesi özel bir frekansta olduğu için tetikliyor diye düşündüm mesela.
Bi de outie'lere not yazıp, kendileri içerideyken çipleri kapatsalardı sanki daha mantıklı olurdu. Sırayla birbirlerine anlatırlardı durumları falan. Bina içinde bunu yapamıyorlar gibi bir durum olabilir tabii ama bu da düzgün aktarılmadığı için bilemiyoruz. Ben ilk etapta, asansörün sesi özel bir frekansta olduğu için tetikliyor diye düşündüm mesela.
Takildigin seylere ben de takildim gercekten de. Sanirim innieler dis dunya hakkinda bizim sandigimizdan daha fazla seyler biliyorlar. Basta Irving'in sehrin haritasini okumasini bile sacma bulurken koridorlarin haritasinin cikarildigi geldi aklima. Bir de kayinbiraderin kitabi sayesinde fikir sahibiler. Ama arabayi surmesine herhangi bir bahane bulamiyorum, umarim kas hafizasi gibi bir seyle aciklamaya kalkmazlar da duzgun bir aciklama getirirler. Bu takildigimiz seyler tam bir nitpicking bu arada, dizi mukemmel.
tıp öğrencisi olarak söylüyorum implantı amigdala bölgesinde yapıyorlar tabi sonuçta bilim kurgu aşırı teknikaliteye girilmez, o şekilde hafızanın kullanılmasını engelliyorlar (belki yeni bir hafıza bankası açılıyor çip içinde; hem bu sayede petey nin neden çipinin çıkarılmadığını ve iki personasının birleşebildiğini gördük). büyürken kazanılan beceriler medulla oblongata da tutuluyor. yani nasıl hayati eylemleri devam ediyorsa kendi ihtiyaçlarını karşılamayı okumayı biliyorlarsa yürümeyi bisiklet araba sürmeyi biliyorlar.
Sonuçta bilim kurgudan bahsediyoruz!
Sadece anıları siliyoruz, bilgi ve motor becerileri (ince motor beceriler ve kaba motor beceriler olarak ikiye ayrılır) silmiyoruz deseler sorun ortadan kalkar. Nasıl ki Helly masanın başına oturur oturmaz bilgisayarda çalışabildi, demek ki içseller 0 bilgi seviyesinde değiller.
Kafanızın içinde bir bilgi vardır ama o bilgiye nereden ve nasıl sahip olduğunuzu hatırlamaya bilirsiniz.
Sadece anıları siliyoruz, bilgi ve motor becerileri (ince motor beceriler ve kaba motor beceriler olarak ikiye ayrılır) silmiyoruz deseler sorun ortadan kalkar. Nasıl ki Helly masanın başına oturur oturmaz bilgisayarda çalışabildi, demek ki içseller 0 bilgi seviyesinde değiller.
Kafanızın içinde bir bilgi vardır ama o bilgiye nereden ve nasıl sahip olduğunuzu hatırlamaya bilirsiniz.
kasvegasli Jedi Path » Severance S1B1
Kamera açıları ve görüntüler mükemmel, biraz durağan ilerliyor fakat merak uyandıran bir yapıya sahip ilginç bir dizi.
durağanlıktan değil de kısaltılabilirdi bence 1 saat yerine düzgün editleme ile 40-45 dk yapılabilirdi ya da belki dizinin formatından dolayı böyledir.
akatsukidesuka Sithari » Severance S1B1
konusu çok güzel, merak uyandırıcı kendini izletiyor bayağı. izlerken ufaktan da geriyor. black mirror gibi. ayrıca dizideki mekanların garip bir rahatlatıcılığı ya da korkutuculuğu var karar veremedim ikisinden birisi.
liminal space denilen kavrama 3-4 kişi koyarsak acaba hala aynı etkiyi yaratır mı gibisinden
Her akşam koskocaman bir alanda avazım çıktığı kadar bağırıyorum. Atom altı parçacıkları kadar küçüğüm. Beni kimse duyamaz.
Yorgunum ve uykusuzum. Uyumak istemiyorum. Bir duvar saati var. Geçen her bir dakika boyunca saniyeye bakıyorum. Her dakika tamamlandığında benim için yeni bir dakika başlıyor diyorum ve sessiz bir şekilde takip ediyorum saniyeyi. Sadece ben, sessizlik ve o bir dakika var. O bir dakika içerisinde özgürüm. istediğimi yapabilirim. Bana kimse müdahale edemez. Kimseyle iletişime geçmek zorunda değilim. Sadece izoleyim. Ben sadece o anın tadını çıkarmaya çalışıyorum. Kimse yok. Düşünmekte yok. Şu an bu şekilde kaçıyorum.
Bu haldeyken de aklıma bir sürü soru geliyor. En başta Neden sorusu. Neden bu acıyı çekmek zorundayım? Ardından anlamsızlığın bastırması. Her şeyin anlamsızlaşması. Her gün içtiğim sudan yediğim yemeğe izlediğim filmlere dizilere kadar her şeyin anlamsızlaşması.
Her gün ama her gün bu anlamsızlıklar, acı, mental yorgunluklar içerisinde çabalamaya çalıştıkça daha da dibe batarken hayatta kalmak için para kazanmak zorunda olmanın verdiği yük yoruyor. Böyle ömür geçer mi?
Yorgunum ve uykusuzum. Uyumak istemiyorum. Bir duvar saati var. Geçen her bir dakika boyunca saniyeye bakıyorum. Her dakika tamamlandığında benim için yeni bir dakika başlıyor diyorum ve sessiz bir şekilde takip ediyorum saniyeyi. Sadece ben, sessizlik ve o bir dakika var. O bir dakika içerisinde özgürüm. istediğimi yapabilirim. Bana kimse müdahale edemez. Kimseyle iletişime geçmek zorunda değilim. Sadece izoleyim. Ben sadece o anın tadını çıkarmaya çalışıyorum. Kimse yok. Düşünmekte yok. Şu an bu şekilde kaçıyorum.
Bu haldeyken de aklıma bir sürü soru geliyor. En başta Neden sorusu. Neden bu acıyı çekmek zorundayım? Ardından anlamsızlığın bastırması. Her şeyin anlamsızlaşması. Her gün içtiğim sudan yediğim yemeğe izlediğim filmlere dizilere kadar her şeyin anlamsızlaşması.
Her gün ama her gün bu anlamsızlıklar, acı, mental yorgunluklar içerisinde çabalamaya çalıştıkça daha da dibe batarken hayatta kalmak için para kazanmak zorunda olmanın verdiği yük yoruyor. Böyle ömür geçer mi?
Gizlenen 1 yanıtı da gör! Çatlarsın yoksa...
ngnd çimenlere de dokunsun mu? yav bu nasi oneri zaten koskocaman bi alanda bagiriyom demis
Bigfrizzyhead gerçekten bir öneri dürüst ve samimi üstelik çünkü zor şeyler bazen çok basit şekillerde çözülüyor