Farkettiğin an düzelmeye başlamışsındır bi kere kendine haksızlık etmişsin. Telefonu yazarken yüzüme düşürdüm sana çok kızgınım. Devam ediyorum, belki durman gerekiyodur. Değerlendirmen gerekiyodur olanı biteni. Ayrıca harika bi süreçtir insanın duraklama dönemi benlik kazandığı kendine bi şekil verebildiği ve o ana kadar yaşadıklarını aşması gerekiyorsa aştığı, iyileştirmesi gerekiyorsa iyileştirdiği bir süreç. Sen ona geçmişsin bu ne büyük şans! Ya daha çok bozulsaydın kendini farkedemeden. Ayrıca yıllar sonra buraya da bakmasan kendine bakıp başından geçenlere bakıp tam olarak şunu diyosun: “Ulan iyi ki yaşamışım, yoksa şimdi ki ben olamazdım.” İnsan kırılması, bükülmesi, doğrulması gereken bir şeydir. Bunu çoğaltabiliriz. Buradan sana yonca’nın çok sevdiğim şarkısı Düştüysek Kalkarızı armağan ediyorum. Motivasyon hadi bakalım! Ama canın motive olmak istemiyosa başka da olabilirsin!