Evet arkadaşlar, bugün size bu profilde yaşadığım şeyleri anlatacağım sizlere. Bu postun üstüne her gün düşündüm. "Acaba girip baksam mı mantar var mı diye?" sordum 1 ay boyunca kendime. Sonra dedim ki "Gerizekalı mısın nasıl bakacaksın bu kadar gönderiye" diyerekten caydırdım kendimi. Ancak bugün bir çılgınlık yapıp girip bi bakayım dedim. Profile girmeden önce kupama 2 kaşık nescafe koydum ve suyumu doldurdum. Artık her şey hazır ve geri dönüşü yoktu. İndim aşağılara doğru. Sonu olmayan büyük bir macera başlamıştı artık benim için. İndim, indim, indim henüz gözüme mantar gözükmedi. Yılmadım biraz daha indim ve hala bulamamıştım. Belki de birileri gelip almıştır henüz başlardayım dedim kendime ve aşağılara inmeye devam ettim. Yaklaşık olarak 5-10 dakikalık inişimde bile bulamamıştım. Gözlerim kızarmaya, parmağım sızlamaya başlamıştı. Kahvemden bir yudum alayım derken bir baktım ki kahvem bitmiş. Gittim bi kahve daha yaptım kendime. Sonra macerama kaldığım yerden devam ettim. İniyorum iniyorum ve hala kendimi 4 ay öncesinde görüyordum bu 9 aylık profilde. Artık gitgide sinirlenmeye başladım ve hızlı hızlı indim bitirdim profili. Ctrl+F ile bb8 yazıp arattım. 7-8 tane sonuç çıkmıştı. İlk başta biraz sövdüm bu kadar gönderi altında neden bu kadar az çıktı diye. Sonra baktım ki bir tanesi hariç hepsi "tişikkirlr bb8" tarzı saçma sapan yorumlardı. Daha da dellendim masaya bir yumruk vurdum. Ve o son kalan bb8 sonucunda mantara gözlerim kızarmış halde baktım. Yavaşta mouse'u sürükledim üzerine doğru. Kulaklarımda "We are the champions" çalıyordu adeta. Sonunda mantarın üstüne geldim ve tıkladım. Bir de ne göreyim. BOK KAFALI OROSPU ÇOCUĞU!!! Bütün hayallerim yıkılmıştı. Sinirlerim tepemdeydi resmen. Ve bu postu yazmaya karar verdim ben de. Siz siz olun benim gibi bu sonu olmayan mağaraya girmeyin. (Eğer bunu okuyorsan, ben çoktan arabama binmiş ve en yakın şarampole girerek intihar etmiş bulunmaktayım.)