inanılmaz yoğun bir duygu karmaşası yaşadım bu bölümde. ama inanılmaz… çöp tenekesinde yakalanıp hücreye girdiğinde “seni böyle mi yakalayacaklardı?” şeklindeki serzenişi, aslında ne kadar basit ve amatörce yakalandığının farkındalığının göstergesi gibi geldi bana. yakalandığı süreye kadar gerim gerim gerildim. dondurma isteğini söylediği sahneyi şok içerisinde izledim. bir an kendi özgürlüğü için Kim’i yakacak sandım ki Saul öyle bir karakterdi, bunu da yapabilirdi. ama o tekrar Jimmy olmak ve özüne dönmek istedi, sevdiğinin sözünü sevgisini kanıtlar nitelikte dinledi ve her şeyi itiraf etti. chuck’ın ölümünden sorumlu olduğunu bile… ayrıca Kim’in avukat rolüyle, Jimmy’i son kez görmesi ve beraber sigara içmeleri beni yıktı geçti. resmen ilk bölümlere ışınlandım. sessiz ve karşılıklı içtikleri sigara sahnelerine bayılıyordum. oradaki her hüznü her derdi bana da yaşatıyorlardı resmen. ve bitiş kısmı… mermiyi sıkıp dumanını üflemesi… yine geçmiş bölümlerde Kim ve Saul beraberken yaşadıkları bir sahnede Kim’in yaptığı bir hareketti. çok klas bir final oldu bu hareket. 14 senelik Breaking Bad evreni bu bölümle noktalanmış oldu. bu evrene şahit olduğum için ve bu evrenle aynı dönemde olduğum için inanılmaz şanslıyım. her şey için teşekkürler… umarım bir gün Albuquerque’ye de gidip bu evrenin yaşandığı yerleri gezip görebilirim. yazı çok karışık bir hal almış olabilir, üzgünüm. ancak inanılmaz bir boşluktayım, yanlışım olduysa affola.