son filimin böyle olmasını o kadar beklemiyordum ki üzerine konuşabileceğim bir çok diyalog var ama sadece üzgünüm. Evet farkındayım realistlik açısından kusursuz veya bu üç film boyunca devam eden ama bir noktada da hiç değişmeyen karakter gelişimleri film serisini en güçlendiren etkenlerden biri. Ama sanırım ilk iki film daha çok hikayeleştirilmişti son filme göre çünkü bu filmin etkisi daha en acı kısımlarıyla gerçek bir ilişki düşüncesini aşılıyor. Otel odasıda Celine için de Jesse içinde o kadar karmaşık ve yıkıcı detaylar vardı ki tekrar tekrar izleyip üzerine düşünmek istiyorum. Ne kadar başta üzüldüğümü belirtsem de ve geçen iki film gibi tatlı hissiyatı yok edip ardından bir burukluk bıraksa da sanırım gerçek burukluğu sahte tatlılığa tercih ederim. Son olarak film içinde geçen en sevdiğim repliğ bırakıp gidiyorum.
'like sunrise, or sunset, we appear, we disappear.
we are so important to some, but we are just passing through'