dizinin en korkunç yanı Dahmer gibi hasta ruhlu birinin bile bir insan olduğunu, bazen suçluluk duygusuna kapılmasını bazen utanmasını bazense bir başkasından hoşlanmasını yani onun da insan olduğu gerçeğini gözler önüne sermesi bence. böyle insanların yanından geçip gitsek yahut komşumuz olarak hayatımıza girse onu tuhaf olarak nitelendirip hayatımıza devam edeceğiz. dikkatimizi bir kaç dakikadan fazla çekmeyecek. korkunç derece gerçek bi dizi olmuş. belgesel olsa bu kadar rahatsız edici olmazdı bence. çok başarılı