Ozbi verse:
Yürürüm yürürüm yollar bomboş!
Kime sorsam herkes boka batmış.
Bir umut yok sanki, bir yarın yok sanki,
bir tadım noksan bil : bi adım gel lan gir…
Kapıdan kovmam ki. Seni ben boğmam ki.
Geyiğine sarmam bil ama uzağıma koymam gir.
Doyurur sofram gir ama aşklara doyman bil.
Aç gözlüyü almam layn ama kimliği sormam gir…
Hadi diyelim ‘’yolu bilmem, sonu bilmem’’
Hadi diyelim ki ‘’ben hiç bişeyim’’
Hadi diyelim ‘’Güzü bilmem, sözü bilmem’’
Ne olur yaşasak ne çıkar!
Hadi diyelim ‘’Seni bilmem, beni bilmem’’
Hadi diyelim ki ‘’Biz hiçbir şeyiz’’
Hadi diyelim ‘’Gidelim buralardan’’
Hadi diyelim ‘’Gittik‘’
Nakarat
Onlar Seni sevemiyorlar, günler geri dönemiyorlar, gitmişler gelemiyorlar
Sınırları yıktım ben!
Aşk neymiş bilemiyorlar, yanlış diye geveliyorlar, gerçekleri göremiyorlar
Bunlardan bıktım ben!
Bunlardan bıktım ben!
Bunlardan bıktık Lehn!.
Melek verse :
Konuştum konuştum niyetlendim buluştum ( Kendimle)
Uzun bir yokuştu hayat sonunda yoruldum.
Geçmiş boyumu geçmiş, çokça içmiş sarhoşum ben.
Düşmüş, sonra düşünmüş:
Kaç kere öldüm ki ben!
Susmayayan seslerim var canım yanlızlığa ne hacet
Gün dönüyor mu gece sövüyor mu yine ediyor mu ihanet
Gönül istiyor hoş olsun halim kalıp es diyo dallarında
Yol bana fısıldadı çoktan duramam artık buralarda