Mustafa CeceliDayanak

küsmüş bana üzmüşüm yari
affet bari insanlık hali
mazi derin ayrılık ani
gökyüzüne bir bak kalmadı mavi hiç anlamaz mısın sen halden?
ne değişti söyle ne farkı var dünden?
Isıtabilir mi geride ki küller
yorgun, argın, yalnız üşürken? kal bana bir dayanak
daha da yanamam
buna dayanamam
vursunlar beni yok benim hiç halim yok
mecalim yok
yalana dolana
inancım kalmadı çiz beni karalama defteri gibi
ya da sil yaralama yüreğimi
gelsin yangın üzerime
varsın beni yaksın git yediremedim daha kendime
konduramadım kuşu taş kalbine
dün seni tarihe gömdüm
taşa yazılı özürüm kal bana bir dayanak
daha da yanamam
buna dayanamam
vursunlar beni yok benim hiç halim yok
mecalim yok
yalana dolana
inancım kalmadı