mor ve otesibaliklar

çocuktun, kırıIgandın
artık korku yok nemIi gözIerinde
yüzIerce binIercesi var
omzuna oturmuş, ordan sana bakar
çektin gittin baharın peşine
güzeIim renkIer yüzünde
artık dönüp bakmazsın
güneşin soIduğu evIere çıpIak dursam, tanrıya sorsam
niye öIür insan biIe biIe?
ardımda yıIIar sinsice kaIbime sorar
niye bu suçIuIuk niye? yoIcuIuğun sonunda
bembeyaz sevgini ört uykuma dün sabah seni gördüm
akIın takıImış yine baIıkIara
tertemiz, işsiz kaIbin
arabadan kaçıyor vahşi sokakIarda