Fatma Turgutİlkbaharda Kıyamet

şeytan melek değildik
huzur zordu biz cahildik
sen bana bir emanettin yaralı çocukluğumdan
ilkbaharda kıyamettin vuruldun tomurcuğundan
belki de böyle öğreniriz
mutluluk ne aslında
girip boyumuzdan büyük günahlara
şu yarım aklımızla
dünya büyük çok küçük ellerim
seni tutmaya bile yetmiyor
kan revan şu çocuk kalbim
koca hüzünlere kafa tutuyor
şeytan melek öğrendik
yaralandık kirlendik
kendimi feda ettim baktım kan durmayacak
ağlayıp veda ettim kendine iyi bak