Tuğba YurtNe Mesele

ne mesele ne mesela
ne beynini kurcalayan
mesafelerin ucu bucağı
yok ama çok yakınım bu tuzağa ne mesele ne mesela
ne bu gece ne bu sabah
yerini hiç dolduramam
asla toz konduramam hep seyrettik kesit kesit dönüp başa durmadan aldanıp rengine dünyanın
hiç bilmezdik fakat nasıl amansız mücadelelerde verdik birlikte
vazgeçmemiştik ilkinde
oysa ki çok sıkı sarmıştım
her hücrem sana komşu bi bütünde ne mesele ne mesela
ne beynini kurcalayan
mesafelerin ucu bucağı
yok ama çok yakınım bu tuzağa ne mesele ne mesela
ne bu gece ne bu sabah
yerini hiç dolduramam
asla toz konduramam bir tek bu mu derdin?
sevmekte bi’ dertmiş
elinden ne geldi?
emin ol değerdi.
on ikiden bi mermi
bu kez nereye değdi?
farkında değilsin ama
bu kadarı yeterli