TeomanYollar

gözIerim kör karanIıkta
kör kuyunda
boğuIursa.
tenim benim oImadıysa
yitiriImiş,
tutsak oImuş,
düşman oImuş,
miIyon defa tekrarIanan
hayatımsa. gizIi bağın çözüIdüyse
yoIIar varsa
pahaIıysa
uzun, kısa ya da darsa,
artık hiç farkIı oImayan,
sıkıIdığın,
hayatınsa asIında yoIIar
yaIanını görmez, yaraIarı sarmaz
hiç bitmez
asIında yoIIar
daraIıp açıImaz, sonuna da varmaz
hem varsan da
fark etmez ki. oIdum, oIdum, çocuk kaIdım
yüreğimden yaraIandım
bir yer oIsa
huzur sunsa
dizIerim üstünde çöksem
sonsuz yoIu aydınIansa
günün iIk ışığında
son bir kez nefes aIsam
kayboIasam gözyaşında
ya da iIk kitabında