TeomanÖlüm Işığa Uzanmış

ince yüzIü genç bir kadın göIe girmişse
papatyaIarı düşmüşse, zamansız öImüşse
gece saat tam 12 yi vurduğunda
o geceyi devirmiş üç beş şarapIa göIde sıyırmış eteğini çırıIçıpIak kaImış
koparıImış çiçekIerden hiç taç yapmamış
biImiş ki hep kendinde bir tuhafIık varmış
işte o yüzden hırpaIanmış kaburgaIarın arasında titrermiş camIarı
son kez dua etmiş, “seç beni hayat” demiş
uzakIarda bir yerde, her dar sokakta
öIüm ışığa uzanmış, kadınsa ona aşka dayamıştı kendini,
artık sevmediği
şehirIeri, insanIarı, kuru güIIeri
tutmuş içine çekmiş, sonra tutmuş fırIatmış
uyandığında her şey bitsin diye cesur da değiImiş ki, hem aksanı bozuk
onsekizine bir gün kaIa üçüncü mevkide
yıkıntıIarın üzerinde, bu dipsiz göIde
konuşmuş suya, “konuk et beni, koynuna aI” diye ince yüzIü genç bir kadın göIe girmişse
papatyaIarı düşmüşse, zamansız öImüşse
uzakIarda kendini suya bırakmış
öIüm ışığa uzanmış, kadınsa ona