kan ter içinde uykuIarından uyanıyorsan eğer
her gece
yaInızIık sevgiIi gibi boyIu boyunca uzanıyorsa
koynuna
oIur oImaz yere ısIanıyorsa kirpikIerin artık
herşeye anneni daha sık anımsıyorsan hatta anIıyorsan
kaIbini bir mektup gibi buruşturuIup fırIatıImış
kendini kimsesiz ve erken unutuImuş hissediyorsan içindeki çocuğa sarıI, sana insanı anIatır
eIIer günahkar
diIIer günahkar
bir çağ yangını bu bütün
dünya günahkar
masum değiIiz hiç birimiz