Sena ŞenerPorselen Kalbim

benim porselen kalbim
karanlık bir çağa düşmüş
tek başına savaşırken
bir aşka esir olmuş
yüz bin parça, hepsi sevgisiz benim porselen kalbim
herkese duvar örmüş
büyük bir kumar ortasında
gerçeğe göğüs germiş
yüz bin parça, hepsi çaresiz benimle oyunlar oynadın
kırıldıktan sonra topladın
aynı olmadı
sen hatırlamazsın, ben unutmam nasıl yandım
yüreğim kandı sana
bir umut avunmaya
sen hatırlamazsın, ben unutmam
nasıl kıydın
yüreğim kandı sana
bir umut avunmaya benim porselen kalbim
yalandan bir tenha olmuş
öfke dolup taşıyorken
bir aşka esir olmuş
yüz bin parça
hepsi sevgisiz benim porselen kalbim
kendine de duvar örmüş
çürük bir köprü ortasında
ruhuna veda etmiş
yüz bin parça hepsi çaresiz benimle oyunlar oynadın
kırıldıktan sonra topladın
aynı olmadı sen hatırlamazsın, ben unutmam
nasıl yandım
yüreğim kandı sana
bir umut avunmaya sen hatırlamazsın, ben unutmam
nasıl kıydın
yüreğim kandı sana
bir umut avunmaya porselen kalbim, ne yapsan alınır
porselen kalbim, kendine de kırılır sen hatırlamazsın, ben unutmam
nasıl yandım
yüreğim kandı sana
bir umut avunmaya sen hatırlamazsın, ben unutmam
nasıl kıydın
yüreğim kandı sana
bir umut avunmaya porselen kalbim, ne yapsan alınır
porselen kalbim, kendine de kırılır