ŞamNIKS

gecenin karanlığında essizliği
çığlık gibidir hissettiğinde sessizliği
unutmak zor yüzleri üstüne kapı çektiğin
hayat acımasız biçemedim hiç bi ektiğimi
piç ettim bir gençliği iç çektiğim yok
inan flu geçmişim hiç netliği yok
yalnızlık öğretir pekliği dostum oldu acılarım tek diilim
içe kustum boğazda düğümlü cümleleri
kana bulayıpta yazdım bu sayfalara bebeğim
hepsi unutama diye öldüğüm günde beni
nasıl diriliyim yaşamadan yakın küllerimi
atın boğazından istanbulun kayıp
düşlerim hiç ayık görmedim kendimi bayık gözlerim
sıkıldım hergün aynı bok yaşamadan ölmek mi yaşam
uyanmak istemem artık kabustan gerçekliğe dönmeyi
güneş doğmadan ay ışığı kara bulutlar
düşüp üstüme çöktü gökyüzünde
kanımı emmek için vampirlerin hepsi kuyrukta
canımı alsalar bile ölümsüzüm
ecel okunur ama yine de bitmiyor benim gecem
her şey bi muamma bu da benim bilmecem
diyecem ama bunu bize kim belirleyecek ?
diyecek deli bana anlattıklarım delice çünkü
aynaya kapat gözünü
soğuk ruhum buz gibi çözülür
kimseler değiştiremez özümü
kimseler değiştiremez sözümü