KozmosGEÇMİŞİ SİL

yağmurlu bir akşamüstü
çekili kapşon üstümde
yürürüm paldır küldür
bu sefer kan götürür gövdeyi
kalbimde bir hazineydi
içi boş şimdi geçmez boğazımdan hiç bi şey
bilinçaltıma kazınmış bütün geçmiş hep
gezegen dar gelir artık
ne zaman nerdedir aklım
çölüne ben demir attım
denizken de gemilerim batmıştı
neden mevsim yazken kışı sevdin
bütün evrenle hep zıtsın
yakamoz önünde sırıtsın bari
hep yüzün kızgın
kalbim dönüştü bak kurak bi toprağa şimdi
yağsan gürlesen yağsan gürlesen (çok mu)
kalbim dönüştü bak kurak bi toprağa şimdi
yağsan gürlesen yağsan gürlesen
sokakların dili olsa
biraz konuşsa benle
yok ki kimsem napcam
diyecek geçmişi sil
herşey bittiyse bitti (şimdi)
bindi bi yük üstüme (üstüme)
sokakların dili olsa
biraz konuşsa benle
yok ki kimsem napcam
diyecek geçmişi sil
herşey bittiyse bitti (şimdi)
bindi bi yük üstüme (üstüme)
gözümde bir yaş
algılar hep aynı perişan
tahttan inmem gelse feriştahı
kabullendim artık en dipteydik
yorma beni yine boşuna
arkana bakmadın hiç önemli değil
siyah fon olur hep kaldık gecenin etkisinde
bırak, çözülür hepsi hele bi doğsun gene güneş
silah zoruyla değildi sonuna kadar da giderdim değse
bidaha adını anmam
geçmişi karalamayıp da napcan?
kendini paralasanda bu bok hiç bi yere mi varmaz
üstüne yüklemen suçu hep üstüme taşırdı bardağı
yüzünü bile görmek istemiyorum ama ne fayda? (yok, yok)
yalnızlık iyi mi ? -değil
sandığımdan derinmiş
hayat olmadı hiç bir zaman adil
bi' kabullensem sonu kalmaz bahanem
geçmediyse kinin oku lanet
sokakların dili olsa
biraz konuşsa benle
yok ki kimsem napcam
diyecek geçmişi sil
herşey bittiyse bitti (şimdi)
bindi bi yük üstüme (üstüme)
sokakların dili olsa
biraz konuşsa benle
yok ki kimsem napcam
diyecek geçmişi sil
herşey bittiyse bitti (şimdi)
bindi bi yük üstüme (üstüme)