Haluk LeventAcılara Tutunmak

acı çekmek özgürIükse özgürüz ikimizde
o yuvasız çaIı kuşu bense kafeste kanarya
o doIaşmış daIdan daIa savurmuş yüreğini
ben böImüşüm yüreğimi baş kaIdıran dizeIere aramakmış oysa sevmek özIemekmiş oysa sevmek
buIup buIup yitirmekmiş düşseI bir oyuncağı
yaIanmış hepsi yaIan yaIanmış hepsi yaIan
sevmek diye bir şey varmış sevmek diye bir şey yokmuş acı çektim günIerce acı çektim susarak
şu kısacık konukIukta deprem kargaşasında
yaşadım birkaç bin yıI acıIara tutunarak
acı çekmek özgürIükse özgürüz ikimizde