GökselBelki Adın

ne güzeldi bulutların üstündeyken
düşüyorum yükseklerden
biraz sonra son nefesim
belki adın olur adın gökyüzüne, toprağa
ama en çok sana yakışır
adın sokaklara, rüzgara,
bi’ de en çok dudağıma yakışır veda bile etmeden gidiyor aşk
geldiği gibi, aniden
daha sıkı sarılmalıydım
kollarında mutluyken bir darbeyle bitiyor aşk
öyle hassas, kırılgan
orada hemen bırakmalıydım
kollarında ölüyken