Gaye Su AkyolBu Izdırabın Panzehiri

bu ızdırabın panzehiri yok
dertli sokak, martı ötmüyor
geceler kollarımda ölüyor
ben ona aşık, o başkasına
mutlular ve öldürüyor bu beni usulca bi jilet havuzunda olimpik yüzücüyüm
uzaktan lunapark yakından üzücüyüm
gün battı, güneşsiz derdimi sakladım
sokağın omzunda sabaha kadar ağladım hiç kimse bulamasın gizlesin beni diye
aşkın kapısında geceyi sabaha bağladım
kederimin derdine derdimi emanet etmeye kıyamadım,
yaramı dağladım bu gece her şeyin bittiği yerdeyim
tükenmiş bir aşkın yanık göğsündeyim
bu eski bi duygu ve ondan korkmuyorum
buldu beni bi boş şişede, ağlıyorum kahveler, köprüaltı, kurtuluş, sokaklar
istanbul eroin, şırıngada anılar
beyoğlu’nda bi kaldırımda çöp gibiyim
biri beni süpürene kadar hapisteyim ada vapuru sisin içinde kaybolur
sirenler, seslerin telaşı bi an durur
seni yaşarım, göğe bir selam çakarım
hiçbir şeyindim, bu bilgi her şeyin cevabı sana gelmiştim aniden, elimde bir resim
sen vardın, yosunlu üzgün deniz gibiydin
kapılar ardından birkaç cümle kurmuştun
kilit sesleri hayatımın fonu olmuştu şimdi yok hiçbir şey uğruna üzülecek
hepsini tükettim, toprağa gömülecek
yansın dünya umrumda değil
herkes görsün, cenazem bu benim.