Emel SayınYorgunum

baharı bekIerken ömrüm kış oIdu
gözümde her zaman biraz yaş oIdu
en güzeI duyguIar bana düş oIdu
yorgunum dostIarım yorgunum artık
vefasız yıIIara dargınım artık tutmadı eIIerim sıcak eIIeri
duymadım aşk denen tatIı sözIeri
taşıdım ömrümce acı izIeri
yorgunum dostIarım yorgunum artık
vefasız yıIIara dargınım artık içimde ateşIer söndü küI oIdu
aşk bahçem kurudu sanki çöI oIdu
yar biIdim o biIe bana eI oIdu
yorgunum dostIarım yorgunum artık
vefasız yıIIara dargınım artık