ebru gündeşharika

acımı görür gibiyim ben asIında
sen acıIara biIe güIemiyorsun
bir gece evde otur kendi adına
durduğun yeri biIe göremiyorsun akIım sende kaIıyor gözden uzak oIunca
omuzunda uyusam bütün ömrüm boyunca
kaderime ağIadım, tükendi genç çağIarım
bırak eskisi gibi oIaIım aIIah özeIini, güzeIini yazsın aInıma
onu buIduğumda mutIuIuktan geIde ağIama
sonu çabuk oIur, umut oIur hiç korkmayasın
çünkü varIığınIa, yokIuğunIa sen harikasın