Dilan BalkayDüş

aklımın ucundan bi’ parça düş yastığıma damladı
rüzgarlı bi’ geceydi, penceremin önünde bir iki dal kıpırdadı
düşü aldım, evirdim, çevirdim, baktım, yine olmadı
gözlerim alıştı karanlığa, açıldım, uyku tutmadı buz gibi ayaklarım, yatağım bir okyanus, yalnızım
karmakarışık şimdi renklerim, sonu yok hiç tünellerin, zamansızım
ve kan çanağı gözlerim, karıncalanmış her yerim, kararsızım
dışarıda kopkoyu gece, alay ediyo benimle saklamaksızın gözümü yumsam, uyusam biraz
bi’ ses duysam derinden
rüyalar sarsa beni
götürse benden
ve kaybolsam yerinden
içimde