Chef BiManzarayı Kes

çünkü en yakın dostum duvarlarım, duvarlarım
düştüm en dibe yuvarlanıp, yuvarlanıp
gözlerini aç, ışıkları kes
ne kadarı flu, ne kadarı net
mesele bu chef kendini kabul et
unutma olanları kestim hayalimdeki geleceğe bilet
bunu benden önce meleklerime ilet
gece gündüz yazıyordum manzarayı keserek
şimdi şehrimin en tepesindeyim süzülerek uçuyorum dostlarım ise sürüyor zevk
yüzüm gülmeyi hak ediyor hem de ölene dek
ait olduğum yer benim ben onun olana dek
şöhret yakama yapışıp üzerime çökecek manzarayı kes
parlıyorsun yıldız gibi şehrin en tepesindesin chef
sessizliğini koru bu sessizlik konuşana dek
cevabını verene kadar bu sorular sürecek
bütün sıkıntı ve stres bir gün huzura dönüşecek
annemin gözyaşları mutluluktan dökülecek
dönüyorum evime
çünkü... en yakın dostum duvarlarım, duvarlarım
düştüm en dibe yuvarlanıp, yuvarlanıp
gözlerini aç, ışıkları kes
ne kadarı flu, ne kadarı net
mesele bu chef kendini kabul et
unutma olanları parlıyorum bak
gülüyorum hep
camları kapat
flaşları kes gözlerime bak (bak, bak, bak, bak...)
gözlerime bak (bak, bak, bak, bak...) hak ettiğimi söylüyor annem
bu dünyaya gelemem bir daha ben
zaman iki kat hızlı halen
ama bu kez bi' sıkıntı yok nefes al ver sayemde dimdik ayakta ailem
uğruna dünden bugüne ölmeye hazırken
bro, gece köşedeyken
bro, mikrofonda bi star mahallede birader savaşım kardeşime, yeminime, sözlerime
bedenimde baş harfin ruhun yanımda vio'm
bütün ara yollar ezberimde bu kez çıkıyorum
mahallenin dibinden düşlediğin gibi bro
sanki ölüp ölüp dirilmişim gibi
bilirmişim gerçekten ölmeyi yemin ederim ki son bu
izliyorsun yoksun
çünkü... en yakın dostum duvarlarım, duvarlarım
düştüm en dibe yuvarlanıp, yuvarlanıp
gözlerini aç, ışıkları kes
ne kadarı flu, ne kadarı net
mesele bu chef kendini kabul et