Ayten AlpmanPencere

ne geceler ne gündüzler gördüm
en vazgeçilmez yeminlerden döndüm
görmedim senin gibi sevmedim hiç kimseyi
yapayalnızım şimdi unuttum gülmeyi
ne sevdalar ne ümitler gömdüm
aşkı yalansız duygulardan ördüm sen; vaktinden çok sonra gelen sevdalı bir yağmur gibisin çisil çisil gözlerimden
sen; çıldırmış şairlerin yiten mısralarında bahsettiği perisin
pencereler önünde çürürken o güzelim yıllarım
hayalin gözlerimin önünde bize ağlıyorum ne baharlar ne tutkular gördüm
her yeni günde uykulardan döndüm
gülmedi senin gibi kalmadı bende kimse
yapayalnızım şimdi eski bir resimde
sen…