Ahmet Ali ArslanAç Zülfünü

aç zülfünü gözlerini göreyim
gözlerinin içi güler mi göreyim
tut elimi bakalım yanyana yürüyelim
yanaklarındaki kırmızıyı seveyim böyle de yahşi olunmaz ki güzelim
aç saçlarını aç dudağının kenarı oynasın da göreyim
bir gülümsemene dünyayı vereyim
akşamın güneşi parlar imiş güzele
yarime değil de kime olacak kime