Pencereden bakardı insan, insan daldıkça düşünür ve yine düşünür. Doğası gereği dünyevi şeyleri düşünürdü. Belki de dua ederdi. Faturalar, geçim sıkıntısı, yarınki sınav, alamadığı elbise, yatan iddaa, yarın kim gidecek işe. Sen sen ve sen. Yükümlülük arttıkça mecburiyet de artar