KOZMOSKISIL KAPANA

ya, ya, ya
(hey, koz in the game)
alıp da başımı gitsem
karışsın kanıma yakışır giysem onu
gökyüzü griyse sorun değil görmedik hiç de gün yüzü tonu
bu yüzü tanı gittiğinden beridir tüm gün utanır
ipin ucu kaçtı bende gitarı ağlattım
onun yerine koyduğum bi çok şey şimdiyse anı
kibritim var yakıcam her şeyi bir ihtimal
tüm hayat koca bi suistimal
geçmez hararetim su içsem biraz
yorgun gözlerimde hep kan revan
yaşadıklarım da hepten reva
kaçsam hep aynı döner başa
kısır bi döngü kısıl kapana
alıp da başımı gitsem
kısır bi' döngü, kısıl kapana
kısır bi' döngü, kısıl kapana
kısır bi' döngü, kısıl kapana
şimdi çok daha güçlüyüm
kalktım hep her düştüğümde
Işıklar sönsün kapansın perde yanarken tüm gençliğim
yaktım bi tütün üstüne dedim ki ne kadar lanetliyim
bu gece manzaram iyi bana zindan etmeyin
taşın toprağın içinden geçtim tanımadı dostlar
psikolojim alt üst benimki seninki toz pembe
kılımı kıpırdatamam hiç sanki bir tospayım
nedir bu pespaye halin
kısıldı ses tellerim bağırmaktan
eşkalim belli değil
benim olan hiç bir şey de benim değil artık
sömürdüler hep isyanım ehli keyif
bakamam gözünün yaşına delirmenin eşiğindeyim
benimle misin evir çevir devir değişsin
henüz yer ıslak göz yaşı var teninle bir sil
beni kısmak ister şeytan hep köşede işi gücü bu
tanrım aklıma mukayyet olmalıyım (puf)