Emre AydınBeni Anla

sen beni en güzel gülüşünle
bir sahil köşesinde
mahkum eder gibi sen bana bir yangın gidişinle
uyandım tam içinde
koca bir yalnızlığın beni anla
geçmez zamanla
yalnız kalınca
hatırla beni avutma
artakalanla
kalbinde sakla
kolaysa gel sen tut beni düşmeden
yana yana sönüp gitmeden
ben çok yoruldum geceden
anla beni anla gel sen tut beni düşmeden
yana yana sönüp gitmeden
ben çok yoruldum geceden
geçmez ki zamanla ben yerini yadırgayan bir eşya
geceler zor güneş çal karanlığa
sen benim boğulduğum o sevda
beni öldürdün hani deniz yoktu ankara'da beni anla
geçmez zamanla
yalnız kalınca
hatırla beni avutma
artakalanla
kalbinde sakla
kolaysa gel sen tut beni düşmeden
yana yana sönüp gitmeden
ben çok yoruldum geceden
anla beni anla gel sen tut beni düşmeden
yana yana sönüp gitmeden
ben çok yoruldum geceden
geçmez ki zamanla